Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
А1. адзначце словы, у якіх літара і абазначае два гукі: 1) нізіна; 3) лічба; 5) іскрыцца. 2) імшарына; 4) салаўі; а2. адзначце словы з другім націскным : 1) выпадак; 3) каўчук; 5) сівы. 2) ільняны; 4) нектар; а3. адзначце словы, у якіх на месцы пропуску пішацца літара о: 1) р.. знастайны; 3) д.. бразычлівы; 5) ст.. тысячны. 2) ч.. рнабровы; 4) выс.. кародны; а4. адзначце словы, у якіх на месцы пропуску пішацца літара ў: 1) “мілавіцу”.. знагародзілі; 3) за.. важыць; 5) беларуска-..краінскі. 2) кансілі..м; 4) да ..ладзіміра паўлавіча; а5. адзначце словы, у якіх на месцы пропуску пішацца мяккі знак: 1) мен.. шасць; 3) дз.. веры; 5) шмат 2) ц.. мяны; 4) кудыс.. ці; а6. адзначце выпадкі, калі пры ўтварэнні патрэбнай формы назоўніка адбываецца чаргаванне зычных гукаў: 1) стаяць на (вахта); 3) затрымацца на (дарога); 5) віднеецца на (гара 2) адпачываць у (лагер); 4) падараваць (сяброўка); а7. адзначце словы, якія пішуцца з вялікай літары: 1) (з, з) аходняя беларусь; 3) (з, з) аслужаны дзеяч навукі; 5) (н, н) ацыянальная акадэмія навук. 2) (м, м) інскія вуліцы; 4) (дз, дз) ень друку; а8. адзначце словазлучэнні, у якіх прыметнік ужываецца у пераносным значэнні: 1) упарты бой; 3) чорная здрада; 5) новы гарнітур. 2) старое крэсла; 4) цёплыя фарбы; а9. адзначце радкі, у якіх усе словы сінанімічныя: 1) раніца, досвітак, зарніца; 4) пісьменнік, аўтар, майстар слова ; 2) думаць, разважаць, меркаваць ; 5) далеч, блакіт, прастора. 3) гаворка, перагаворы, сход; а10. адзначце словы, якія пішуцца разам: 1) грамадска.. палітычны ; 4) добра.. суседскі; 2) радыё..станцыя; 5) горка.. салёны . 3) вет.. урач; а11. адзначце назоўнікі з канчаткам –у (-ю): 1) аб (чарадзей); 3) у (поспех); 5) у (край). 2) на (начлег) 4) пры (гаспадар); а12. адзначце словазлучэнні, з граматычнымі памылкамі: 1) жыццевае крэда; 2) вядомы майстар пятрова; 3) новая белэн; 4)кароткая запіс; 5) цікавая лім. а13. адзначце дзеясловы, якія ў форме 2-й асобы множнага ліку цяперашняга ці будучага часу маюць канчатак –іце (-ыце): 1) хацець; 3) перагнаць; 5) вырашаць. 2) вярцець; 4) абязболіць; а14. адзначце сказы, у якіх парушаны граматычныя нормы беларускай мовы: 1)пяць доўгіх вёрстаў вельмі стамілі нашых падарожнікаў. 2)тры пятых соткі гарода былі засаджаны памідорамі. 3)каля двух гадзін давялося чакаць цягніка на гомель. 4)трое ладных падсвінкаў гадавалася ў гэтым годзе ў бацькавым хляве. а15. адзначце сказы, у якіх ужываецца займеннік ты ў родным ці вінавальным склоне. 1) зямля трымае (ты) за плечы і ні як не можа адпусціць. 2) сям’я даўно ганарыцца (ты), мой сыночак. 3) дома заўсёды (ты) прымуць і дапамогуць. 4) тут (ты) знаёмае кожнае дрэва і кожны куст. 5) ты ўсіх ведаеш, і (ты) ўсе у роднай вёсцы.
назо́ўнік — часьціна мовы, якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «хто? », «што? ». у сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем. назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.
назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.