ответьте на вопросы по стиху "хлеб родной мовы" 1.хлеб и радзима - паняцци роднасныя. які яшчэ складнік нацыянальнай культуры беларусаў дае падставу паэту назваць верш "хлеб роднай мовы"? 2назавіце сродкі мастацкай выразнасці, якія зразумець, што ў вершы гаворыцца не толькі пра хлеб, але і пра складаны працэс фарміравання нашай мовы? 3. знайдзіце вершаваныя радкі, у якіх перададзена любоў аўтара да дарагіх яго сэрцу рэчаў, да роднай зямлі, выказаная як запавет нашчадкам.

1. Хлеб роднай мовы гэта пра родную мову і Паэт любіць сам з сабою і хлеб раней быў вельмі дарагі вось ён і параўноўвае
2. Метафары, увасабленне, параўнання.
3. Наядайцеся змалку звольню,
Каб ён вечная вам пахвіну
Родным полем,
Баравiнай, зялёнай лагчынай
І рукамi матулi,
Айчынай!

«жыція ефрасінні полацкай» («аповесці жыцця і смерці святой і блажэннай і найпадобнейшай еўфрасінні, ігуменні манастыра святога спаса і найсвяцейшай ягонай маці, што ў горадзе полацку»): пачынаецца «жыці» зваротам: « ўважлі памякчыўшы нівы сэрцаў вашых, і прыміце ў іх насенне ўратавальнага жыцця найпадобнейшай той, яе подзвігі і працу святую і любоў да бога».князь усяслаў меў многа сыноў. у меншага яго сына георгія нарадзілася дзяўчынка, якую назвалі прадславай. была яна вельмі здольнай да кніжнай навукі. шырока разышлася слава пра яе мудрасць і прыгажосць. князі пачалі пасылаць да бацькі прадславы сватоў. даведаўшыся, што яе збіраюцца выдаць замуж, юная князёўна сказала сабе: «што ж учынілі нашыя роды, якія былі да нас? жаніліся і выходзілі замуж і княжылі, але не вечна жылі; жыццё іх праплыло, і загінула іхняя слава, быццам прах, горай за павуцінне». прадслава пайшла ў манастыр і пастрыглася ў манашкі пад імем ефрасіння. бацька, даведаўшыся, што зрабіла яго любая дачка, моцна перажываў.спачатку ефрасіння жыла ў мураванай келлі ў царкве святой сафіі. потым епіскап ілья па божаму знаку адправіў маладую манашку ў сяльцо, дзе стаяла царква святога спаса. стаўшы ігуменняй, ефрасіння пострыгу сясцёр гарыславы і звеніславы.за 30 тыдняў ефрасінняй была пабудавана каменная царква святога спаса і створаны пры ёй манастыр. у другую збудаваную царкву ефрасіння унесла, з дазволу царградскіх цара мануіла і патрыярха лукі, абраз божай маці, напісаны пры жыцці яе.сабрала ефрасіння ўсіх сваіх братоў і аб'явіла аб рашэнні ісці ў іерусалім. перад загадала епіскапу дыянісію пастрыгчы пляменніц кірыяну і волыу, назваўшы адну агаф'яй, другую — яўфіміяй.дайшоўшы з братам даві і сястрой еўпраксіяй да іерусаліма, ефрасіння цалавала гроб госпадаў, прасіла ў малітве бога, каб прыняў яе дух у святым горадзе. калі«божым занядужыла і пачала хварэць», то паслала купіць сабе іну ў камры святой багародзіцы. праз 24 дні ефрасіння «аддала душу ў рукі бога і ўвайшла ў пакоі нябесныя». твор заканчваецца пахвалой ефрасінні полацкай.держи: )

С годами только стала понимать, что мало кто кому-то до конца рад. Это не говорит о том, что люди подлые, а время плохое. Просто у каждого своя жизнь, в большинстве своем люди эгоисты, никто не хочет делить печаль ближнего – своей хватает.в жизни так мало настоящей дружбы, привязанностей, любви, потеря которых оставляла бы неизгладимые следы.в настоящей любви точки не бывает. можно разойтись, разругаться, разочароваться – возможно абсолютно все. но какие бы причины ни были, настоящая любовь все равно продолжает жить в сердце. она отделяется от разума, живет вне происходящего. ты ничего не можешь поделать с этой любовью и просто сохраняешь ее в себе.