Выписать с мастацкого твора 6 складаназалежных безлучнековых предложений, с запятыми, точкой и запятой , и тире

Складаназалежныя сказы:

1. Калі сонца выпырснула першыя праменні між вяршынь Церамоскага лесу, з каміноў на куранёўскіх стрэхах віліся ціхія ранішнія дымочкі, у расчыненых хлявах там і тут чулася цырканне малака ў даёнкі, лагодныя і строгія покрыкі жанчын.

2. Вароты на вуліцу хутка расчыняліся, каровы павольна, са шляхецкай паважнасцю сыходзіліся ў статак, які багацеў рыкам, пярэсціўся, шырэў на ўсю вуліцу.

3.  Яна падышла да зруба калодзежа, які другім бокам выходзіў на суседні двор, бразнула, начапіла дужку вядра на крук вочапа.

4. У такі час з хаты, недалёка ад той, дзе дзяўчына брала ваду, выйшаў на ганак, пацягваючыся, хлопец з хмурнымі заспанымі вачыма, з калматай не то русявай, не то цёмнай чупрынай, з упартымі губамі.

5. Дарэмна Валодзька чакаў адказу, пазіраючы на брата вачыма, якія прасілі і малілі, ніяк не хочучы верыць у братнюю чэрствасць.

6. Дарога пачала паніжацца, і сыпкі пясок яе змяніўся мяккім, падатным забалочаным грунтам, на якім вырэзваліся дзве чорныя вільготныя каляіны.

Бяззлучнікавыя сказы:

1. Востраў гэты, праўда, не кожны прызнаў бы за востраў - аб яго не плёскаліся ні марскія, ні нават азёрныя хвалі.

2. Вёска тулілася ля берага вострава - платы агародаў дзе-нідзе забягалі на куп'ё ўзболатка.

3. Васіль прывязаў каня да падмазаных яшчэ ўчора звечара калёс і ўвайшоў у хату; маці стаяла пры печы, варушыла ў ёй качаргою.

4. З кожнай хвілінай Курані ўсё больш поўніліся людскімі галасамі, людскім рухам - на адным двары маці клікала сына, на другім плакала, залівалася слязьмі не ў час разбуджанае дзіця.

5. Жмурачыся ад сонца, на ганку Васіль успомніў пра гэты клёкат, паслухаў - хтосьці блізка адбіваў касу - клё, клё, клё.

6. У некалькіх дварах гукі гэтыя перабіваў чысты, працавіты клёкат жалеза аб жалеза - касцы ладзілі, адбівалі малаткамі косы, рыхтаваліся ісці на балота.

Объяснение:

Усе сказы ўзяты з рамана Івана Паўлавіча Мележа "Людзі на балоце".

Короч, вначале вступление что-то вроде:"многие люди задумывается о дружбе, из покое веков для людей эта тема была очень важна..." и т.д.
Потом ты расписываешь, кого можно назвать хорошим другом, в двух словах: тот, кто готов в любую минуту тот, кто готов жертвовать собой ради тебя; тот, ради кого готов пожертвовать ты;и добавь то, что не важно, как много вы общаетесь, важно качество общения. Можно сказать, что раньше было расхоже выражение:"готов пойти с [ивановым иваном] в поход"- т.е, подчеркивалось, что друзья должны полагаться друг на друга
Ну что-то вроде того
А в заключении пишешь:"таким образом, я считаю, хорошим другом можно назвать того, кто..."- и дальше просто коротко пересказываешь то, что написала
Ну как-то так
Успехов тебе)

Сочинение не напишу, т.к. долго, но дам тебе намек на то, тема чего.
Жураулины крык. Кали Глечык застауся адзин, ён пачау успаминать усе свае жыццё. Запракинуушы галаву, ён убачый чародку жураулёу. А потым аднаго з их, яки адбиуся ад чарады, бо яго падбили. Глечык захапиуся имкненне да жыцця гэтага журауля, кали ен спрабавау дагнаць сяброу, але не мог и курлыкау, хацеу каб яго пачули. Глечык бый вельми малым хлопцам и у яго было гэтае имкненне да жыцця. Можа менавита гэта и ёсць прычына назвы твора?