1. Большасць людзей, здаецца, (слова) хоча жыць у камфорце. Між тым (злучнік)паспяховыя людзі вучацца працаваць і жыць у стане пастаяннай нявызначанасці. 2. Да таго ж (злучнік)паспяховыя людзі вучацца ў мінулага, але марамі звязаныы з будучым. Зацыкленыя на мінулым людзі, вядома, (слова) рэдка дамагаюцца поспехаў. 3. Паспяховыя людзі, на маю думку, (словазлучэнне) ўпэўненыя ў сабе. Яны, безумоўна, (слова) ўвесь час рызыкуюць і рэдка бываюць расчараваныя. Нават калі яны церпяць няўдачу, яны вучацца на памылках і вяртаюцца за перамогай. Інакш кажучы, (словазлучэнне) яны пачынаюць верыць, што здольныя на што заўгодна. 4. Нарэшце, (слова)паспяховыя людзі пераборлівыя пры выбары сяброў і партнёраў. Па словах паспяховых людзей, (сказ)чужы светапогляд заразлівы. Таму, напэўна, (слова)частыя зносіны з паспяховымі людзьмі (а мы становімся падобныя на тых, з кім маем зносіны) могуць рэзка павялічыць ўзровень вашага жыцця. Пераможцы, як кажуць, (сказ) прыцягваюць пераможцаў.
Ответы
Кожная пара года асаблива прыгожая, але вясна, мне так здаецца, найпрыгажэйшая. З прыходам вясны быццам зараждаецца новае жыцця. Рэчки вызваляюцца з-пад халоднага льду, што укрывау яе усю зиму. Дрэвы прачынаюцца ад сну и распускаюць новыя лисця. Птушки здалеку прылятаюць на родную зямлю и звонкими галасами прабуджаюць нават усю зямлю ад крэпкага сна. Сонейка так сама прачынаецца и пачынае з новай силай асветливаць, саграваць усю зямлю. Чалавек так сама становицца найвесялейшым, падаткавым. Зимняя халодная пагода змяняецца на цеплую, ласкавую, вясеннюю. Цяпер ужо людзи апранаюць больш легкае адзенне. Нават увесь мир усю зиму чакау вясны, каб зноу адчуць цеплыню, ласкавасць, прыгажосць роднай прыроды. Вось за гюта я так кахаю вясну.
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Вось што ёсць пра вавёрку.
Выпадак у лесе
На залітай сонцам сасне прыхарошвалася вавёрка. Бачыла, што я сачу за ёй, і нібы старалася мне спадабацца. Трымалася велічна, грацыёзна. Здавалася, што яна адчувала сябе гаспадыняй і заклікала мяне смялей трымацца.
Раптам яна зляцела на зямлю і хутка пабегла туды, дзе сярод лесу віднелася шырокая прагáліна. Калі я прыбег на палянку, вавёрка сядзела сярод малінніку. Нахіляла лапкамі галінку, каб ямчэй было браць ягады, і ласавалася малінамі, якімі шчодра былі абсыпаны кусты.
Я хацеў абысці вавёрку, каб не спудзіць, але яна сама выскачыла з кустоўя, уселася на зялёнай галінцы елкі і, здаецца, радавалася, што прывяла мяне сюды, у ягады.
Калі я вылез з малінніку, ужо вечарэла. На палянцы доўжыліся цені. Я спалохаўся, што тут мяне застане ноч, бо не ведаў, у які бок ісці дахаты.
проверь, может быть не тот текст.