За пяці хвілін... Мар'ян Дукса Пакуль трымаўся незалежна ў часеі часу новы не прабіў адлік, пакуль з табой сустрэча не збылася, я мог спакойна сесці на цягнік.Памчаць, паехаць — клікала дарога.Наведаць сябра, што мяне любіў, Пайсці дамоў... Hi гэтага, ні тогау момант той чамусьці не зрабіў.Я мог у рай ці ў пекла акунуцца, але сысці адсюль за тры вярсты...Ну што мяне прымусіла вярнуццана тое месца, дзе стаяла ты?Я да цябе зрабіў мо дзесяць крокаў.I ў той жа міг з грудзей пачуўся стук, што азначала: шчасце недалёка —пара ўтрапення і пачатак мук.Як адчыняе ўсе дарогі насцеж, як весела са мной гуляе лёс, нібы тыран — за пяць хвілін да шчасця, як добры маг — за пяць хвілін да слёз...Анализ творца

«Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына…» I неад’емная яе частка – родная мова. Яна не проста сродак зносін, у мове адлюстроўваецца ўвесь духоўны вопыт многіх пакаленняў, светапогляд народа.

Беларуская мова – мова Францыска Скарыны, Міколы Гусоўскага, златавуста Кірылы Тураўскага, а таксама Янкі Купалы, Якуба Коласа, Максіма Багдановіча… Гэтыя людзі стваралі на роднай мове літаратурныя шэдэўры і пакінулі іх для нас, сваіх нашчадкаў.

Мы, бібліятэкары, павінны навучыць людзей шанаваць беларускую мову, зрабіць усё для таго, каб было запатрабавана роднае слова, у людзей з’явілася жаданне выкарыстоўваць яго ў гутарцы, чытаць беларускамоўныя перыядычныя выданні, класічную айчынную літаратуру і кнігі сучасных беларускіх аўтараў. Кожны па крупінцы павінен нешта зрабіць для сваёй мовы…

Объяснение: