Адзначце сказы, у якіх на месцы пропускаў ставіцца коска: а) А Верыну вёску _ па яе словах _ я ўяўляў зусім іншаю. б) Будыніна, якую Канстанцін Сцяпанавіч жартаўліва назваў палацам і да якой ён з Валодзем падышоў _ нарэшце, была звычайная хатка пуцявога абходчыка. в) Мне падумалася: якая яна _ напэўна _ клапатлівая і як добра разумее чужую радасць. г) Цяпер _ здаецца, што гэта не ўспамінаецца, а сніцца... д) Вобраз Беларусі_ безумоўна_ змяняўся ў залежнасці ад пары года, надвор’я, настрою.​

1. Нездарма ў нас кажуць: лес і вада — брат і сястра.

2. Дождж прашумеў, зазелянелі лугавіны.

3. Доўга не мог заснуць Міхась - клапатлівыя думкі змянялі адна

адну.

4. Куды ні зірні - усюды стэп ды стэп.

5. Ад расы прыемна было ў ногі: не так калолася пакоша.

6. Ён быў незадаволены: прыходзіцца стаяць на месцы.

7. Даўно вядома: зялёным раслінам патрэбна сонечнае святло,

8. Прыкладзеш вуха да ствала бярозы - пачуеш пад бяростай

вясновы сок.

9. Паглядзеў на неба: шэрыя воблакі нізка навіслі над зямлёй.

10. Шаша поўнілася вялікім рухам: чулася ржанне коней,

няспынна гулі машыны.​