Пачатковая форма займенніка "тое"

Фразеологизмы подчеркнуты: сенька ніколі не любіў вучыцца. вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь сеня на сваё нарвецца. сеня ж толькі рагатаў у адказ. але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. толькі пачало на дзень займацца, а сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі.  але выкарыстаць іх яму не давялося. экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як сеня ўвесь час вучыўся.  нарэшце выклікалі сеню адказваць. пайшоў ён, не сабраўшы розуму. адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. навёрз сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. здаецца, нішто сабе атрымалася. але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву. 

Двайнiком свайго непасрэднага начальнiка, яго верным слугою i надзейным памочнiкам з'яўляецца пiсар пiсулькiн. ён, як i кручкоў, займаецца хабарнiцтвам. з вялiкiм задавальненнем пiсар прызнаецца: "харашо быць пiсьмавадзiцелем у разумнага чалавека, маляваныя госцiкi (грошы) самi ў карман лезуць, не нада i рук выцягваць". в. дунiн-марцiнкевiч у вобразах станавога прыстава кручкова i яго памочнiка пiсулькiна па-мастацку дасканала i знiшчальна выкрыў царскае чыноўнiцтва расii (асноўную палiтычную апору расiйскага самадзяржаўя) , для якога характэрнымi былi хцiвасць, хабарнiцтва, грубасць, свавольства, невуцтва, п'янства. напэўна, па гэтай прычынё ў 1890 г. вiленскi губернатар рашуча запратэставаў друкавання камедыi. i толькi ў 1918 г. выдатны твор в. дунiна-марцiнкевiча ўбачыў свет.