Идэйны змест творай яна баршчэускага(плачка, сын буры и белая сарока)

рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.

Кожны чалавек у свеце думае, што яго мама самая прыгожая. дзяўчынкі хочуць быць падобнымі да сваіх мам, хлопчыкі мараць аб такой прыгожай жонцы. я не выключэнне. мая мама таксама самая прыгожая. маёй маме сорак гадоў, але выглядае яна значна маладзей, таму што яна вельмі стройная і сочыць за сабой. у яе падцягнутая скура, зусім мала маршчын. сівізну яна хавае фарбай. валасы ў мамы пафарбаваныя ў каштанавы колер. яны ў яе хвалістыя і непаслухмяныя, вельмі густыя, даўжынёй да плячэй. мама марнуе шмат часу штодня, каб скласці свае валасы ў прыгожую прычоску. але яно таго варта: яе валасам ўсе зайздросцяць. твар у мамы сімпатычны. самае прыгожае ў ім - гэта вочы. яны ў яе блакітныя і бяздонныя, нібы азёры. вочы яе  абрамляюць густыя чорныя вейкі, якія з'яўляюцца прадметам маёй ціхай зайздрасці. вусны ў мамы пульхныя і ружовыя. ёй яны залішне бледнымі, і яна фарбуе іх ярка-чырвонай . мне здаецца, ёй вельмі пасуе. у мамы зграбныя  рукі з доўгімі пальцамі. па яе руках адразу відаць, што калісьці яна грала на раялі. у яе сапраўдныя рукі музыканта. на пазногцях ў мамы заўсёды акуратны манікюр. яна лічыць, што стан пазногцяў чалавека можа расказаць пра іх гаспадара вельмі многае. у мамы таксама вельмі зграбныя  ступні ног. яна носіць трыццаць пяты памер абутку. мы часам жартуем, што яна магла б быць галоўнай гераіняй казкі "папялушка". а яна незадаволеная памерам сваёй ногі, таму што абутак такога памеру можна знайсці толькі ў дзіцячым аддзеле. мама ўмее стыльна і дарэчы апранацца. мяне яна таксама гэтаму навучыла. мне яшчэ трэба будзе навучыцца ў сваёй мамы вельмі шмат чаму. але яна ўжо цяпер для мяне самая прыгожая жанчына ў свеце.

Тэлебачэнне і камп'ютар вашлі ў наша жыццё вельмі трывала. мы карыстуемся імі кожны дзень і не ўяўляем наша жыццё без гэтых цудаў тэхнікі. тэлебачэнне нам пазбавіцца ад нуды, а камп'ютар дае нам магчымасць увайсці ў міравую павуціну - інтэрнэт. але кніга заўсёды чалавеку, яна давала яму савет ў складаную хвіліну, таксама правесці час добра, без нуды. ці патрэбна кніга ў век тэлебачання і камп'ютара? кожны адкажа на гэтае пытанне  па-рознаму, але камп'ютары, тэлевізары - гэта тэхніка, яна ў любы момант можа зламацца, а кніга заўсёды будзе побач.