Кто сделает? ? щам много ! варыянт 2 а1. адзначце нумары скпаданых сказаў.  мы сабраліся i, як толькі пачало брацца на дзень, рушылі ў дарогу. каламутная вада ў лужыне ад напору ветру аж выплесквалася з дарогі і пырскала на ўзмежак бруднымі кроплямі. нібы толькі што народжаная, свеціцца аксамітнай свежасцю атава. надол, ледзь чутна шапочучы, сыпаўся часам дробны, як крупы, сняжок. сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі. людзі замітусіліся, заспяшаліся так, быццам неспадзеўкі здарыўся . а2. адзначце нумары сказаў, у якіх перад злучнікам (на месцы пропуску ) трэба паставіць коску.  усцяж дарогі ўздымаліся стромкія хвоі_ ды чарнелі купы кустоў, падобныя на нейкія прывіды. у хатах эапальваліся лямпы_ і праз сетку дажджу вокны расплываліся ў жоўтыя шырокія кругі. калі-нікалі праляціць з піскам кажан_ або прашугаюць чарадою спалоханыя птушкі. на беларускім палессі цякуць поўныя рэкі_ ды густа стаяць лясы. хутка дарога размякла, ператварыўшыся ў густую кашу_ і машына спынілася. са эбажыны даверліва пазіралі на нас васількі_ і там-сям, нібы кроплі крыві, гарэлі палявыя макі. аз. адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба ставіць працяжнік. выязджаем на пагорак_ і перад намі шырокая раўніна. званок_ і ўсе ў школе ажыло, загуло, як у раістым вуллі. на дварэ ўжо сцямнела_і праз замерзлыя шыбы ў хату глядзеў зімовы месяц. паабапал жвірыстай дарогі калышацца леташні быльнёг_ і веснавая шырыня вее над неабдымным полем. 5) да шыбіны цягнулася тоненькая галінка акацыі_ і адзін малады лісток намагаўся дакрануцца да шкла. 2) яшчэ некалькі  хвілін_  і мы разгледзелі дрэвы, хаты і цьмяныя агеньчыкі ў вокнах. а4. адзначце нумары складаназалежных сказаў. у густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары. толькі што распушыў свае каткі, над імі гудзелі першыя смелыя чмялі. чалавек глядзеў на паблёклыя зоркі, адна з якіх, здавалася, прычапілася за самую верхавіну рабіны. свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго. адны ўмеюць складна расказваць пра перажытае; ёсць здатныя прыхлусіць, ды так, што вераць у тое, чаго ніколі не было.ытьггны мінск узнік на скрыжаванні гандлёвых дарог. а5. адзначце нумары скаэаў, будова якіх адпавядае схеме: ік…), ]. я знайшоў гняздо турлачак (так называюць у нас дзікіх галубоў) зусім выпадкова. у шаравата-ружовым небе застылі, як прыліплі там, белыя касмылінкі воблакаў. богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, i шыбаваў напрасткі. пратое, як узнік горад, захавалася паданне. я крочу лясной сцежкай, на твар ліпне нябачнае павуцінне, з дзіцячым піскам летаюць перада мною камары. вецер, які парэдзіў, а затым разагнаў па небе палягчэлыя хмары, страсаў дажджавыя кроплі. а6. адзначце нумары сказаў, дэе трэба паставіць дзве коскі. яловы лес дзе я іду цёмны і густы. мірон прытрымліваўся погляду што чалавек усё можа зрабіць калі толькі захоча. наведвайце бацькоў пакуль яны жывыя пакуль дымяцца коміны нагрэйцеся ў бацькоў, старая леснічоўка з саламяным дахам што наехаў на вокны як вялікая шапка на вочы чалавеку стаяла адразу за крыніцай. анісім быў з тых рыбакоў якія не пакінулі б ракі і тады калі б ім сказалі што гарыць іх дом. вядома таксама што адзін дурань можа эадаць столькі пытанняў на якія не адкажуць сто разумных. а7, адэначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба паставіць двукроп'е.  неба спрэс усцілалі хмары_ сонца не паказвалася ад рання. азірнуўшыся, бачу_ пасярод вуліцы заклапочана грабецца певень з чарадою курэй. я застываю ў вялікім здзіўленні і радасці_ на авеяным ужо халоднымі асеннімі вятрамі голым пятачку вялікая сям'я баравікоў. першыя замаразкі прыхапілі пад вокнамі вяргіні_ яны пабляклі, пачарнелі. вада знаходзіцца ў стане вечнага руху __ ад сонца яна паруе, з пары робяцца хмары, з хмар ідзе дождж. старых жораваў няцяжка было адрозніць ад маладых_ дарослыя больш цёмныя з выгляду. а8. адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску патрэбен працяжнік. паглядзіш з вежы ўніз_галава закружыцца. спявала-залівалася ластаўка_ у чыімсьці здзічэлым садзе сгракатала сарока. спярша ён  нічога не заўважыў, а пасля прыгледзеўся і страсянуўся ад сполаху_ між елак стаяў худы, э белаватымі праплешынамі на баках воўк. 3 ракі моцна пацягнула сіверам_ людзі пачалі настаўляць каўняры, подбегам абмінаючы адзін аднаго. вырві дзеда з гэтай зямлі_ ён  эмарнее, засохне, як дрэва, вырванае з роднай глебы. калыхаліся тады палахлівыя чароты, пагойдваліся стройныя сггнякі, нават сам лес таемна шапацеў лісточкамі_ усё гэта злівалася ў невыказна прыгожую музыку.