Составить мини сочинение с элементами аписанне и разважане на тэму (мы у адказе за тых каго прыручыли) ​

ответ:

у кожнага ў дзяцінстве ёсць жывёла, якое ýсе вельмі любяць, імкнуцца клапаціцца аб ім, надаваць увагу. праýда не заýсёды гэта атрымліваецца. некаторыя думаюць, што гэта вельмі проста, завёў жывёлу, прыручыý і нічога не трэба рабіць. але жывое істота заýсёды мае патрэбу ý ласцы, увазе, клопаце. даглядаць і любіць каго-то гэта вельмі вялікая адказнасць і не ýсе гэта разумеюць. трэба ýмець даваць любоў і браць яе.

калі ты становішся крыху старэй, людзі пачынаюць разумець усе гэтыя рэчы толькі па адносінах да жывёл, не заўважаючы таго, што можна прыручыць і людзей. сваім паводзінамі, знакамі ýвагі або простымі размовамі мы нават не задумваемся над наступствамі, над яго пачуццямі. або не дарма ý народзе прыдумалі прыказку, што мы ý адказе за таго, каго прыручылі.

Век залатым той названы па простай прычыне: дзяржаўца перад багаццем і шчасцем зямным пастаянна ставіў багацце духоўнае - злата дзяржавы. м. гусоўскі. у творчай спадчыне нашага славутага земляка міколы гусоўскага асобае месца займае паэма "песня пра зубра". гэты твор, дзякуючы таленту і багатаму жыццёваму вопыту паэта, стаў песняй яго сэрца, гімнам бацькаўшчыне, кнігай жыцця зямлі нашай роднай. у паэме раскрываюцца вобразы двух уладароў вялікага княства літоўскага - жыгімонта і вітаўта. аднак найбольш цікавым і прываблівым з'яўляецца вобраз князя вітаўта. вітаўт выступае ў паэме як дзяржаўны муж, кіраўнік, настаўнік, усебакова развітая асоба. княжанне вітаўта - гэта час гераічных спаборніцтваў, дзе кожны меў права і вялікія магчымасці для здзяйснення подзвігаў і сцвярджэння сваёй годнасці. самым вялікім багаццем уладар лічыў "багацце духоўнае - злата дзяржавы". у часы княжання вітаўта дзяржава дасягнула небывалага росквіту і ўздыму, мела дыпламатычныя сувязі з усімі заходнееўрапейскімі краінамі. 3 князем вітаўтам стараліся жыць у міры і згодзе многія суседзі. і яны не столькі баяліся яго, кол княжанне вітаўта лічаць усе летапісцы росквітам княства літоўскага, нашага краю,і называюць той век залатым.

Так, гэта прыслоўі і іх напісанне залежыць ад правілаў. Знайшла зараз даволі маленькае правіла, якое будзе пры тым, здаецца, даволі падрабязным

Разам пішуцца:

1. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з прыслоўем: залетась, занадта;

2. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з рознымі склонавымі формамі поўных і кароткіх прыметнікаў: упустую, дасуха;

3. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з лічэбнікамі і займеннікамі: утрох, затым;

4. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з рознымі склонавымі формамі назоўніка, якія ў сучаснай мове не ўжываюцца: дашчэнту, запанібрата;

5. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з назоўнікам, паміж якімі нельга без сэнсу азначэнне або склонавае пытанне: напалову, зранку, уперад.

Праз злучок пішуцца:

1. Прыслоўі з прыстаўкай па-, калі яны заканчваюцца на -аму, -яму, -ому, -цку, ску, -ы, -і, -ае, -ое, -яе: па-вашаму, па-брацку, па-дзіцячы, па-другое;

2. Прыслоўі, утвораныя паўтарэннем таго самага або блізкага слова: мала-мала, крыж-накрыж;

3. Прыслоўі з прыстаўкай абы- і постфіксам –небудзь: абы-дзе, калі-небудзь.

Асобна пішуцца:

1. Спалучэнні назоўнікаў з прыназоўнікамі, якія не канчаткова перайшлі ў прыслоўі (назоўнік можа ўжывацца ў розных склонавых формах): у пару, да пары

2. Назоўнікі, якія пачынаюцца з галоснай, у спалучэнні з прыназоўнікам у: у адзіночку;

3. Спалучэнні назоўнікаў з прыназоўнікамі без, з, да, на: без разбору, з разгону, на хаду.