мая радзіма
беларусь! цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ! гэта можна пачуць у размове, пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на беларускай зямлі, і ад тых, хто часова жыў у нашай рэспубліцы або проста прыязджаў да нас па якіх-небудзь справах, і ад тых, хто ведае беларусь з кніг, газет, паўражаннях сваіх таварышаў.
беларусь мае добрую славу ва ўсім свеце. слава яе звязана з гераізмам, праяўленым беларускім у гады ліхалеццяў, з велізарнымі пераўтварэннямі, што адбыліся ў краіне з таго часу, як народ стаў гаспадаром свайго лёсу, з матэрыяльнымі і духоўнымі здабыткамі, якіх з кожным становіцца больш і больш.
той, хто прыязджае ў нашу рэспубліку, не ўбачыць тут ні марскога ўзбярэжжа, ні высокіх гор, ні бязмежных стэпаў, ні пясчаных пустыняў з рэдкімі аазісамі. тэрыторыя беларусі пераважна раўнінная, перасечаная невысокімі ўзгоркамі, пакрытая лясной і травяной расліннасцю. дзе б мы ні апынуліся ў рэспубліцы, усюды ўбачым нямала цудоўных куткоў, якія надоўга пакі светлы след у памяці. всё держи!
я вивчаю українську мову!
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Выписать с произведений бяззлучникавыя сказы.
замірае лета, заціхаюць далі, сірацее рэчкаб халадзеюць хвалі (я. колас).
ноч мінае, зара над краінай усходзіць (п.глебка).
гляджу -- заявіўся дадому і шпак (п. глебка).
залатое жыта зжата, дажынаецца авёс (к. буйло).
я знаю цвёрда: свет да шчасця прыйдзе (к. кірэенка).
нізка плылі цяжкія хмары, сыпаўся калючы халодны снег (м. лупсякоў)
ісціна, адвечная як свет: шчасце ходзіць толькі ў пары з горам (н. гілевіч).
мы пабраліся за рукі -- яны разарвалі наша кальцо (я. брыль).