Напишите мне 2 вытворных и 2 невытворных слов! и сделайте с ними предложения! !

невытворныя: а, аб,за,цераз,да - прыназоуники.

вытворныя: пры дапамозе,паблизу.дзякуючы

p.s. вместо букв ..

1.я пайшоу да сяброуки.

2.маланка блискае над хатай.

3 пры дапамозе сябра, я зрабиу заданне.

4. кали бачыш и чуеш маланку з громам адначасова, тады навальница паблизу.

Двайнiком свайго непасрэднага начальнiка, яго верным слугою i надзейным памочнiкам з'яўляецца пiсар пiсулькiн. ён, як i кручкоў, займаецца хабарнiцтвам. з вялiкiм задавальненнем пiсар прызнаецца: "харашо быць пiсьмавадзiцелем у разумнага чалавека, маляваныя госцiкi (грошы) самi ў карман лезуць, не нада i рук выцягваць". в. дунiн-марцiнкевiч у вобразах станавога прыстава кручкова i яго памочнiка пiсулькiна па-мастацку дасканала i знiшчальна выкрыў царскае чыноўнiцтва расii (асноўную палiтычную апору расiйскага самадзяржаўя) , для якога характэрнымi былi хцiвасць, хабарнiцтва, грубасць, свавольства, невуцтва, п'янства. напэўна, па гэтай прычынё ў 1890 г. вiленскi губернатар рашуча запратэставаў друкавання камедыi. i толькi ў 1918 г. выдатны твор в. дунiна-марцiнкевiча ўбачыў свет.

Хатiкa: самы лепшы сябар. прафесар універсітэта паркер уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з японіі ў амерыку . так як ніхто за ім не з'яўляецца , паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. за той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . кожны дзень хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . у адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . не дачакаўшыся гаспадара , хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня.  нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. неўзабаве аб незвычайным сабаку газетчыкі , і хатiка становіцца героем прэсы. да канца сваіх дзён хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. ён так і не прыходзіць , але хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. на той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.