Зрабіте сінтаксічны разбор сказа : дарога падымалася на у́згоркі то спускалася у́ лагчыны разгортваючы у́сё новыя і новыя малюнкі

Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. у такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым  за летняе, магчыма, таму, што ўвосень  часцей, чым летам, ідзе дождж. шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе. мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі  калі на вуліцы не занадта  холадна. часам я нават знарок  не бяру пасарон, каб  пагуляць пад каплямі дажджу. але ў халоднае надвор'е так рабіць няможна, бо існуе  небяспека  захварэць. а  хварэць я не люблю. і галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, - гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. збіраць грыбы - мой любімы від адпачынку.  я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. каб была магчымасць, я  не выходзіў бы з лесу. таму верасень - мой любімы асенні месяц, а восень - мая любімая пара году. і я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень -  сумная, маркотная, нудлівая пара. проста людзі не ўмеюць заўважаць  тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень - цудоўная, на мой погляд, пара.

рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.