Характарыстыка сямьи кагутоу" (каласы пад сярпом тваiм)​

Людзі ўсяго свету любяць спорт і гульні. спорт ўмацоўвае людзей, трымае іх у форме, робіць больш арганізаванымі і дысцыплінаванымі. некаторыя людзі займаюцца спортам дзеля здароўя, а некаторыя – прафесійна.   спорт – гэта культура цела, розуму, паводзін. у кожным горадзе шмат стадыенаў, спортплощадок, басейнаў, футбольных палеў. практычна ўсе віды спорту папулярныя ў нашай краіне, але футбол, фігурнае катанне і тэніс карыстаюцца найбольшай папулярнасцю. існуе шмат людзей, якім падабаецца бег трушком. раніцай і ўвечар можна бачыць людзей, i якія бегаюць у парках, на стадыенах і нават на вуліцах. у кожнай школе вучні праводзяць шмат часу, займаючыся спортам. перш за ўсе, у іх есць ўрокі фізкультуры. і пасля школы яны могуць трэніравацца ў розных спортклубах і секцыях, займаючыся рознымі віі спорту. у нашай краіне шмат увагі надаецца прафесійнаму спорту. кожны год праводзіцца шмат спартыўных спаборніцтваў, спартакіад і алімпіяд. раз у чатыры гады ў розных краінах праводзяцца алімпійскія гульні. гэта вялікае спартыўнае спаборніцтва лепшых спартоўцаў свету. што тычыцца мяне, я гуляю ў настольны тэніс (пінг-понг). ен патрабуе рухомасці, жвавасці і шмат энергіі. ен падтрымлівае чалавека ў добрай форме. я гуляю ў тэніс пяць гадоў, але чым больш я гуляю, тым больш мне гэта падабаецца.я выбіраю спорт, таму што вельмі люблю займацца спортам і лічу яго самым галоўным выбарам у сваім жыцці. спорт-гэта рух, жыццё. некаторыя лічаць, што спорт бескарыснае марнаванне часу. я не разумею такіх людзей. як можна жыць без спорту! я не ўяўляю чалавека, які, не катаўся на каньках, ні разу не станавіўся на лыжы ці не гуляў у футбол. спорт – гэта цудоўная рэч, гэта зносіны, новыя сябры. бо падчас спаборніцтваў знаемішся са сваімі аднагодкамі. спорт быць вяселым, бадзерым і жыццярадасным. спорт – гэта прыгажосць. якое велізарнае задавальненне я атрымліваю ад лыжнай прагулкі або гульні ў футбол.мая альтэрнатыва – гэта спорт, здаровы лад жыцця. яны ствараюць добры бадзеры настрой арганізму. спортам трэба займацца пастаянна. неабходныя гімнастыка, прабежка, гульні ў футбол, валейбол, баскетбол. катанне на каньках, санках, ровары, плаванне ў рацэ. нават проста прагуляцца і пагуляць у снежкі зімой. гэта таксама спорт. хто займаецца спортам, заўседы вяселы, здаровы, менш схільны да хвароб. я вельмі люблю спорт, асабліва футбол. у нас у вёсцы, на ўскрайку лесу есць спортпляцоўка для футбола і валейбола. летам мы гуляем на кожны дзень. па вечарах збіраемся з хлопцамі, дзелімся на каманды і спаборнічаем. днем купаемсяў рацэ. зімой – катаемся з горкі на санках, ходзім на лыжах. з такіх маленькіх добрых перамог над сабой складаецца вялікі поспехі. і тады чалавек шчаслівы! гэтую радасць адкрыцця для сябе я ўжо зрабіў. я зусім не хварэю прастуднымі захворваннямі, таму, што спорт загартаваў мой арганізм.а калі дакладна абраць для сябе від спорту, які адпавядае тваім магчымасцям, навучыцца разумна, спалучаць заняткі спортам з вучобай, то перад табой могуць адкрыцца і алімпійскія вяршыні, заваяваныя выдатнымі спартсменамі нашай краіны.

Усвеце чалавек не адзінокі, яго акружаць іншыя людзі. ёсць бацькі, якія аб ім клапоцяцца, сваякі, браты і сёстры. а яшчэ ў чалавека ёсць сябры. і як выдатна, калі яны сапраўдныя! каго ж можна назваць сапраўдным сябрам? я лічу, што гэта чалавек, які заўсёды гатовы прыйсці табе на дапамогу, выручыць з любой бяды. нездарма народная мудрасць абвяшчае: “сябар пазнаецца ў бядзе”. але я лічу, што сябар пазнаецца яшчэ і ў радасці. сапраўдны сябар можа шчыра парадавацца тваім поспехам, дасягненням. ён ніколі не будзе зайздросціць, бо зайздрасць – гэта вельмі дрэннае якасць характару. зайздрасць не толькі разбурае самога чалавека, але і робіць людзям, якія яго атачаюць. я перакананы, што сапраўдная сяброўства можа быць толькі паміж роўнымі людзьмі. гэта зусім не азначае, што ў іх павінна быць аднолькавая колькасць матэрыяльных даброт. я кажу аб тым, што ў сяброўстве няма месца суперніцтва. сапраўдны сябар заўседы паважае тваё меркаванне. вядома ж, ён не павінен падзяляць усе твае погляды, бо кожны чалавек мае права на ўласны пункт гледжання. мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, ад іх пазбавіцца. сапраўдных сяброў не бывае шмат. народная мудрасць гаворыць: “няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. я думаю, што вінаваты ён сам. сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. сяброўства – бясцэнная рэч на зямлі, яе нельга купіць, яе можна зарабіць сіламі сваей душы. мая жыцце толькі пачынаецца. у мяне, вядома ж, ёсць знаемыя, з якімі я маю зносіны, але сапраўдны сябар ўсяго адзін. яго клічуць ілля. на жаль, ён пераехаў жыць у іншы горад, як гэта часта здараецца ў сем’ях вайскоўцаў. але хоць мы далёка адзін ад аднаго, мы працягваем размаўляць. бо для сапраўднага сяброўства няма межаў часу і прасторы, яно жыве ў нашым серцы.каб не было сапраўднага сяброўства, то ва ўсім свеце панавалі пагром і вайна. але сапраўднае сяброўства ў цяперашні час рэдкая з’ява. можна здавацца лепшым сябрам, але не быць ім. сапраўднае сяброўства – гэта, перш за ўсе, упэўненасць у тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам, не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну, будзе трымаць у таямніцы тое, што ты яму сказаў. вось гэта самае галоўнае ў сапраўдным сяброўстве для мяне! сапраўдны сябар ніколі не параіць нічога дрэннага, і будзе старацца зрабіць усе, каб табе было лепей. так, на зямлі заўсёды знойдзецца той, каго можна будзе назваць сапраўдным сябрам. на ўсей працягласці твайго жыцця вы разам будзеце пераадольваць цяжкія перашкоды на вашым шляху, будзеце ўсе рабіць разам. сапраўдны сябар – гэта назаўсёды, каб ні здарылася! нават калі вас разлучыць лёс, то на сэрцы застануцца прыемныя ўспаміны аб гэтым чалавеку!