При збільшенні діяльності залози і виділенні надлишкової кількості гормонів розвивається патологія, яка називається :​

Антропогендік фактор (грек. anthropos – адам, genos – тегі, пайда болуы, лат. faktor – іс-әрекет) – адамның барлық тірі организмдердің мекен ортасы ретіндегі табиғатты өзгертуіне әкеп соғатын немесе олардың тіршілігіне тікелей әсер ететін сан алуан әрекеттері. Антропогендік факторға қоршаған ортаға адамның тигізген іс-әрекетінің нәтижесінде атмосфера, өзен-көл және мұхит құрамының өзгеруі, сондай-ақ технология қалдықтар мен радиоактивтік заттардың әсерінен топырақтың ластануы, сөйтіп, жалпы экожүйенің құрамы мен құрылысының бұзылуы жатады. Қазіргі кезде адамның іс-әрекетінің кең көлемде бүкіл биосфераға ерекше әсер етуі жер шарының барлық аймақтарында айқын байқалуда. Бүкіләлемдік бақылау институтының (АҚШ, Вашингтон қ.) мәліметтері бойынша табиғи орта жылдан-жылға нашарлап барады. Интернет жариялаған негізгі мәліметтерде жыл сайын 16,8 млн. га тропиктік ылғалды орман жойылатыны, жерді дұрыс пайдаланбау салдарынан жыл сайын 6 млн. га шөл пайда болатыны, қышқыл жаңбырдан 50 млн. га орманның зақымдалғаны, жыл сайын біздің планетамызда жыртылатын жердің 26 млрд. т құнарлы қабаты жойылатыны, өсімдіктердің 25 – 30 мың түрі жойылып кету қаупінде тұрғаны атап көрсетілген. Кейінгі кезде атмосфераға жыл сайын 400 млн. т күкірт диоксиді, азот және көміртек оксид|оксидтері, қатты бөлшектер шығарылатыны анықталды. Қазақстанда Арал өңірінің, Семей жерінің, Балқаш маңының, Каспий алқабының экол. апатты аймақтарға айналуына Антропогендік факторлар негіз болып отыр.[1]

Антропогендік факторлар тікелей (жою, енгізу, акклиматизация, қорғау) және жанама (ланшафтылар мен оның жеке құрамдас бөліктерінің өзгерісі - орманның кесілуі, жердің жыртылуы, пайдалы қазбалардың өндірілуі, карьерлердің, үйінді, террикондардың пайда болуы т.б.) болуы мүмкін. Жанама антропогендік факторлар бір уақытты көп аумақты қамти отырып, өсімдіктер мен жануарлар әлемінде, қоршаған ортаға өзгерістерді тудырады.

Адам қандай да бір жерде тек тірішілік етіп қоймай, өзінің шаруашылық әрекеті арқылы табиғатқа әсер етеді.Адам табиғат кешенінің бір немесе бірнеше құрамдам бөлігіне оның құрылымы мен қызметін өзгерте отырып, тұтас табиғат кешеніне әсер ететінін, антропогендік ландшафт құратынын толық түсінбейді.

Мир грибов очень многообразен. Грибы - это не только белые, березовики, осиновики, грузди, рыжики и другие шляпочные, с которыми мы встречаемся в лесу. 
Грибы составляют самую большую группу растительных организмов особого типа: от простейших, мельчайших, почти не видимых простым глазом нитей и плесени до гигантов шляпочных - и характеризуются своеобразным строением и размножением. 
То, что мы называем грибом, это одна часть грибного организма, его плодовое тело. Другая часть - грибница, на которой и развивается надземное плодовое тело, скрыта в земле или гнилой древесине. Плодовое тело шляпочного гриба и грибница состоят из длинных тонких нитевидных сплетений - гиф. 
Размножаются шляпочные грибы спорами. Споры находятся у трубчатых и пластинчатых грибов в нижнем слое шляпки, а у сумчатых - на всей гладкой и ячеистой (в сумках) поверхности шляпки, за что эти последние и получили свое название. 
Споры, отделившись от грибов и попадая в почву, при благоприятных условиях, как и семена злаковых растений, прорастают в тонкую нить, которая в дальнейшем, разветвляясь и разрастаясь, образует грибницу. 
Через некоторое время грибница начинает плодоносить - на поверхности почвы появляются плодовые тела - грибы, которые мы собираем. Однако грибы могут размножаться и кусочками грибницы, если поместить их в благоприятные условия.
Грибы растут по всюду: в лесу, в парках, скверах, садах, в поле, на лугах, в пустынях, в горах, в почве, на пнях, корнях и стволах деревьев, в воде. 
Распространены они от заполярных областей до знойных тропиков и известны во всех частях света.
Только на территории России по приблизительным подсчетам произрастает около 3000 видов различных грибов.
Среди них есть низшие и высшие, полезные и вредные, съедобные, несъедобные и ядовитые.
На территории нашей страны съедобных грибов, например, насчитывается около двухсот видов.
Роль грибов в природе и в жизни человека очень различна. Так, низкоорганизованные плесневые грибы могут являться причиной болезней культурных сельскохозяйственных и лесных растений, животных и человека. Они поражают пищевые продукты, строительные материалы, промышленные изделия. В то же время низшие грибы могут быть весьма полезными. Они широко используются в медицине, ветеринарии и в защите растений от вредителей и болезней. Целый ряд плесневых грибов служит источником получения пенициллина уже миллионы человеческих жизней. 
Грибы являются компонентами ценных пищевых продуктов. Хлебопечение, производство кисломолочных продуктов, пивоварение, виноделие основаны на использовании различных грибковых дрожжей.
В предлагаемой читателю книге описывается лишь небольшая группа шляпочных грибов, употребляемых в пищу, и некоторые несъедобные и ядовитые грибы, которые имеют внешнее сходство со съедобными. В ней рассказывается только о тех грибах, которые растут преимущественно в лесной зоне северных и центральных областей европейской части России.