Расположите последствия принятия «Билля о правах» в 1689 г. в порядке их значимости: 1) монархи не имели права вмешиваться в ход выборов; 2) Англия стала конституционной монархией;

ответы к тесту
1. 4. 2. 3. 3. 2. 4. 3. 5. 1) Конфликт между королем и парламентом; 2) сторонники короля; сторонники парламента; 3) Карл I казнен. 6. 1,3.7. 1,2,3,4.
8.  1Б, 2Г, 3А, 4В. 9. 3, 2, 6, 5, 1, 4.10. 2, 1, 3, 5, 4, 6.

Родиной шелководства считается Древний Китай, и по легенде первой удивительную красоту и прочность шелковой нити заметила юная императрица. Именно она изготовила самое первое шелковое полотно, научив позже и остальных секретам шелководства. Проходили столетия, постепенно меняя технологию производства шелка. Появились полотна разной степени плотности и вариантами плетения нити. До процедуры окрашивания ткань предварительно проходила несколько этапов обработки: промывание, вываривание в мыльном растворе и отбеливание.

Если изначально китайцы строго хранили секрет изготовления шелка, то позже тайна всё-таки была раскрыта. Уже в средневековье европейцы узнали не только, как выглядит шелк, но и как его производить. В современном шелководстве уверенное лидерство продолжает оставаться за Китаем. На втором месте – Индия, а завершает тройку лидеров Узбекистан. Иран и Юго-Восточная Азия не менее активно используют технологии производства шелка.

Материал не вызывает аллергии, потому что при изготовлении не подвергается действию агрессивных компонентов.Высокая гигроскопичность позволяет материалу подходить для любого климата и времени года. Изготовленное из шелка постельное белье может похвастать безупречной теплоизоляцией.Антистатичность –  натуральный шелк не электризуется, не прилипает к кожному покрову и не накапливает статическое напряжение.Удивительная прочность плетения нити позволяет шелковым вещам долго служить своим владельцам. Износостойкие свойства ткани из шелка – важное достоинство глянцевого полотна.При необходимости материал легко сочетать с другими тканями.

Из шелка не только шьют одежду. Постельное белье, гардины, обивка для мебели и даже обувь – возможности шелковой ткани поистине велики.

Из недостатков можно выделить:

склонность к сминаниюпоявление разводов и пятен при попадании даже небольшого количества влагидороговизна шелковых изделий

Что це написано, то и ответ, наверное

Объяснение:

Цiхан Пратасаiцкi i Iван Лiпскi -людзi духоуна аблiнаваныя. Яны нецiкавыя i як чалавечыя iндывiдуальнасцi. У iх характарыстыках падкрэслена адно: яны упарта трымаюцца за шляхецтва, нават ставяць пад пагрозу шчасце сваiх дзяцей Грышкi i Марысi. Больш разнабакова паказаны Харытон Куторга. Гэта бывалы, нават "пiсьменны чалавек". Ён не паузбалены пачуцця гумару, досцiпу. Куторга выдае сябе за чалавека свецкага з далiкатнымi манерамi. Ён пры сустрэчы з жанчынамi цалуе iм ручкi, умее спяваць любоуныя рамансы, хiтрэйшы за астатнiх. Маючы 60-i гадовы, ён сватаецца да 17-гадовай Марысi, згаджаецца нават "крыва прысягнуць” супраць Лiпскага, каб Пратасавiцкiя аддалi за яго дачку. Але стары залетнiк трапляе у недарэчнае становiшча. Яго заляцаннi з пагардай адхiляе Марыся.  

Кручкоу, якi прыязджае на разгляд справы Лiпскага i Пратасавiцкага, паводзiць сабе нахабным чынам, дзейнiчае ад iмя "найяснейшай кароны", увесь час на "усемiлайсцiвейшыя царскiя указы". Паводзiны Кручкова сярод шляхты -- з'едлiвая пародыя на правасуддзе. Не паспеу ён пачаць "разбiрацельства", а ужо гучыць яго загад, каб шляхта несла хабар. Кручкоу добра ведае натуру цемнай шляхты i упэунены, што кожны вытрасе кашалёк, каб не быць бiтым лазой. Нахабству i цынiзму Кручкова няма межау. Ён так вольна адчувае сябе сярод цемнай, запалоханай яго прыгаворамi i штрафамi шляхты што не лiчыць патрэбным захоуваць нават знешнюю форму правасуддзя. Ён аб'яуляе вiнаватым тых, хто нi якiх адносiн да справы не мае.  

У знешнiм аблiччы Кручкова вiдаць камiчнае завастрэнне. Аутар звяртае увагу на яго доугiя вусы. Кручкоу -- вобраз гратэскавы . У iм сабрана самае характэрнае для царскага чыноунiцтва. Марцiнкевiч сiмпатызуе асобным прадстаунiкам шляхты -- якiя менш "хварэюць на шляхецтва". Гэта Грышка i Марыся. Вышэй за усе яны ставяць свае шчасце, свае пачуццi. Грышка i Марыся – станоучыя героi камедыi. Яны пратэстуюць супраць устарэлых поглядау i звычаяу. Маладыя людзi успрымаюць недарэчнасць старых саслоуных традыцый не столькi разумам колькi сэрцам. Яны яшчэ не узнiмаюцца да усвядомленага пратэсту супраць аджыушых форм жыцця. Свае шчасце хочуць уладзiць з дапамогай станавого прыстава якога задобрываюць хабарам.  

Мова персанажа п'есы вельмi разнастайная. Напрыклад, мова Кручкрва не звычайная таму, што ён карыстаецца выразамi, запазычанымi з судовых дакументау: "лiчнасць падвергнецца апаснасцi", "гэта угалоунае прыступленне, Сiбiрам пахне” i г. д. У мове Куторгi нямала трапных выказванняу, ён часта ужывае народныя прыказкi i прымаукi: "не цяпер, то у чацвер", "як чорта з балота", "даганяючы не нацалуешся". Цiхан Пратасавiцкi, дык той зусiм грубым чалавекам здаецца, калi гаворыць свае любiмыя словы: "хрэн табе у вочы", "чортау сына” (пра Грiшку) , "сабака” (пра Лiпскага) . Разам з тым, мова шляхты вельмi багатая на вострыя i дасцiпныя народныя вобразы: "здаровы, як рыжыкi баровы". Праз мову драматург перадае iх характары i настрой. Калi узлаваны i занiжаны прыездам Кручкова Пратасавiцкi пачынае гаварыць са сваёй жонкай цi дачкой, то мова яго становiцца грубай i рэзкай, але яна становiцца лаготнай i льсцiвай, калi яму даводзiцца гаварыць з "найяснейшай каронай” Кручковым. А з такiмi "далiкатнымi людзьмi", як Куторга, Пратасавiцкi стараецца гаварыць шляхецкай далiкатнай мовай, якой, на яго думку, належыць гаварыць людзям шляхетскага стану.