Как изменилось положение католической и православной конфессий в ВКЛ Позднего средневековья?

Уже во времена Витовта активно закладывались католические храмы. Около трети католических парафий (приходов) было основано на белорусских землях. В XVв. активную деятельность здесь развернули монахи — францисканцы, доминиканцы, бернардинцы, августинцы. Самой многочисленной конфессией оставалось православие. Кревская уния имела негативные результаты для православной церкви. Однако ее сторонников не принуждали к переходу в иную веру. Поэтому позиции православия оставались сильными даже среди феодальной знати.
В XV в. в Европе распространились идеи воссоединения католической и православной церквей. Они встретили поддержку у великого князя литовского Витовта. Идею церковной унии поддерживал и Свидригайло. В 1439 г. во Флоренции (Италия) была заключена церковная уния. Однако завоевание Константинополя турками в 1453 г. сделало ее неактуальной. Тем не менее в ВКЛ попытки восстановить единство церкви предпринимались и позднее.

Падежи в казахском языке

В казахском языке существуют 7 падежных форм существительных:

1. Атау септік (Именительный падеж) Кім? – Кто? Не? – Что?

2. Шығыс септік (Исходный падеж) Кімнен? – От кого? Неден? – От чего? Қайдан? – Откуда? Қашаннан? – С какого времени?

3. Жатыс септік (Местный падеж) Кімде? – У кого? Неде? – На чём? в чём? Қайда? – Где? Қашан? – Когда?

4. Барыс септік (Дательно-направительный) Кiмге? – Кому? Неге? – Чему? Қайда? – Куда?

5. Ілік септік (Родительный падеж) Кімнің? – Кого? Ненің? – Чего?

6. Табыс септік (Винительный падеж) Кімді? – Кого? Нені? – Что?

7. Көмектес септік (Творительный падеж) Кіммен? – С кем? Немен? – С чем?

Объяснение:

не за что

Әрбір адамның жүрек түкпірінде бір сиқыр бар секілді. Бұл ғажайып сырға толы сандықта неше түрлі армандар, мақсаттар бар десеңші! Ал бұл сандықтың ең түбінде немесе кейде жарық жұлдыздай алға шоқ етіп шығатын бір нәрсе бар. Бұл не деп ойлайсыздар?

Бұл тамаша нәрсенің аты- өнер. Өнер – әр адамның бойындағы белгілі бір құдірет күші секілді. Кейде өмірден түңілген кездерде немесе көңіл-күй түсіңкі болған жағдайларда, қолыңа гитара алып, бір шерткеннің өзі, сол басыңнан өткен көптеген ауыр кезеңдерді титтей болса да ұмытуға мүмкіндік береді. Ал оның өзі қандай керемет дүние. Адамның бойындағы дарын, талант деген осы ғой, шіркін.... Бірақ өнер ол теке қана белгілі бір аспапты игере білу дегенге шектеліп қалмау керек, өнер – жан- жақты болады. Адамгершілік қасиетті сақтап жүру, адамдармен жақсы қарым-қатынаста болудың өзі, тіпті ауыр хабарды біле тұра, өзге жанға жеткізудің өзі – өнер. Сондықтан да өнер – менің өмірімнің үлкен бір бөлігі деп білемін. Өнерлі адам- өрге жүзеді, - демекші, өнердің құдіреттері арқылы әрқашанда биік шыңдарды бағындыратынымызға еш күмән жоқ екенін ұмытпаңыздар!