Складіть розповідь про права людини, якими вам доводилося користуватися в житті.

Адабият таануу - көркөм адабияттын маңызын, анын өзгөчөлүгүн, пайда болушун, коомдук милдетин жана тарыхый-адабий процесстин мыйзамченемдерин изилдөөчү илим. Үч бөлүктөн турат: адабият теориясы, б. а. рухий жана көркөм ишмердиктин бөтөнчө формасы болгон адабияттын өзгөчөлүгүн, көркөм тексттин структурасын, адабий процесс менен чыгармачылык методдун факторлорун изилдейт; адабият тарыхы дүйнөлүк адабияттын, улуттук адабияттардын өнүгүп-өсүү процессин (анын ичинен метод, стиль, доор, багыттардын алмашуусун), айрым жазуучулардын чыгармачылыгын иликтейт; адабий сын көбүнчө учурдагы чыгармаларды талдайт жана баа берет, адабияттын коомдук турмуштагы эстетикалык маанисин жана ролун аныктайт. Азыркы адабият таануу эстетика, философия, тил илими, тарых, социология, психология менен ажырагыс тыгыз байланышта. Адабият таануунун башатында антикалык доордун философтору жана акындары, Чыгышта байыркы жана орто кылымдагы кытай, инди жана араб ойчулдары турушат. Адабият таануу өз алдынча илим катары 19-кылымда калыптанып, ар түрдүү илимий методдор пайда болгон. Өзүнүн тарыхый өнүгүшүндө элдин рухий жаңылануусун кенен жана терең чагылдыруу менен көп кырдуу, көп боёктуу турмушту таанып-билүүнүн эң таасирдүү формасына айланган. Кыргыз адабияты дүйнөлүк көркөм турмуштун, акыл-ойдун катарына ишенимдүү кошулган дешке толук негиз бар. Кыргыз адабият таануу илими элдин адабий, эстетикалык жактан өсүп-өнүгүшүнүн мыйзамченемдери, улуттук адабияттын калыптануу процессинин өзгөчөлүктөрү, фольклордук салттар менен реалисттик тажрыйбанын кандайча айкалышып жаткандыгы, кыргыздын көркөм чыгармачылыгында жашап келген түрлөрдөгү жана жанрлардагы жаңы сапаттык өзгөрүүлөр, мурда болбогон түрлөр менен жанрлардын өсүп-өнүгүшүн шарттаган коомдук-эстетикалык факторлор, социалдык шарттардын, искусствонун милдеттеринин өзгөрүшү менен бирге адабияттын тематикасындагы адабий өзгөрүүлөр, анын турмушун көркөм түрдө көрсөтүү жолдорунун, каражаттарынын байышы ж. у. с. маселелерди кароого жана чечүүгө аракет кылып келе жатат. Кыргыз элинин көркөм сөз чыгармачылыгын, айрыкча фольклорун изилдөөдө М. 0. Ауэзов, В. В. Жирмунский, М. И. Богданова ж. б. окумуштуулар эмгектеништи. Кыргыз адабиятчыларынын бир тобу (К. Асаналиев, А. Садыков, К. Артыкбаев, С. Жигитов, А. Акматалиев ж. б.) илимдин бул тармагында активдүү иштешти.

Жизнь и смерть заканчиваются одним и тем же процессом - разложением органического вещества.

Давайте посмотрим на состав органического вещества и что происходит после смерти. Органическое вещество, такие как ткани организмов, включают в себя углерод, кислород, водород, азот и другие элементы.

После смерти, организм перестает выполнять свои функции поддержания жизни и происходит процесс гниения или разложения.

Гниение - это биохимический процесс, в котором органическое вещество разлагается микроорганизмами. Начальным этапом разложения является автолиз, который происходит благодаря активации внутренних ферментов организма.

Когда органы и ткани начинают разлагаться, они выделяют газы, такие как метан и сероводород, который объясняет неприятный запах, связанный с гниением.

В процессе разложения органического вещества, его элементы, такие как углерод, кислород, и другие минералы возвращаются в окружающую среду, где их могут использовать другие живые организмы в процессе питания и роста. Это означает, что жизнь продолжается и цикл органического вещества не прерывается даже после смерти организма.

В итоге, именно процесс разложения органического вещества заканчивает как жизнь, так и смерть, возвращая его элементы в окружающую среду и поддерживая тем самым баланс природных циклов.

Помните, что смерть является естественной и неизбежной частью жизни, и понимание процессов, связанных с ней, помогает нам более полно и глубоко воспринять мир вокруг нас.