Распределите между группами следующие вопросы. Обсудите ваши ответы. - какие океаны и моря окружают Западную Европу?;

Близость Атлантического океана и течение Гольфстрим обеспечивают Западной Европе мягкий влажный климат, без сильных морозов зимой, и без высоких   температур       летом. Климат  можно   отнести   к   умеренному средиземноморскому типу.
Западную Европу окружают: Атлантический океан, Балтийское море, Северное море, Ирландское море. Кельтское море.
Крупные реки западной Европы: Дунай, Рейн, Эльба, Луара.
Крупные озера: Женевское, Балатон, Боденское, Вольфгангзее.
Острова и полуострова: Ирландия, Великобритания, Фарерские, Гебридские острова, полуостров Бретань, Ютландия,
В Западной Европе рельеф резче, контрастнее - равнины и горы здесь занимают примерно равную площадь.
Горные гряды: Карпаты, Судеты, Вогезы, Альпы.
Самой высокой вершиной на территории Западной Европы является Монблан (Альпы) в горной системе Альпы. Хребет Монблан находится на границе между Италией и Францией, его самый возвышенный пик поднимается над уровнем мирового океана на 4 807 метров
Низменности и равнины: Северо-Германская низменность, Штирийско-Бургенландская      холмистая      равнина,      Североморская      низменность, Среднеевропейская равнина

ответ: при подготовке к свадьбе стоит учесть свадебный этикет. но нужно помнить, что правила этикета это только рекомендации, которые можно изменить. существует несколько пунктов, на которые стоит учесть при планировании мероприятия. это к примеру расходы на торжество, подарки для новобрачных, приглашения для дорогих гостей и т.д - во всем есть правила. давайте

один из них это «расходы на торжество», в нашем случае это свадьба. свадебный этикет распределяет обязанности между женихом и невестой. обычно принято, что жених оплачивает кольца, подарки и букет для невесты, номер в гостинице (если необходимо). так же семья жениха оплачивает костюм для будущего мужа и подарок новобрачным.

дальше «подарки для новобрачных». один из приятных моментов во время свадьбы. презенты должны быть запоминающие на долгие времена о таком событии. правила этикета предусматривают, что самые дорогостоящие приносят родители и ближайшие родственники. часто на свадьбу дарят просто деньги. по этикета вручать денежный подарок можно только родственникам. также купюры необходимо вложить в белый конверт без надписей, не заклеивая его и вручить до начала церемонии жениху. и в россии принято дарить подарки во время банкета, после поздравления жениха и невесты.

следующее по списку «приглашения гостей». по этикета приглашения подписывают родители невесты или сама невеста. для подписывается одно приглашение. а детям, если они совершеннолетние, то им нужно подписывать карточку каждому персонально. близких родственников приглашают лично. также рассылку нужно организовать как минимум за ммесяц до праздника. подготовить их нужно в первую очередь, чтобы потом не отвлекаться от остальных дел. в тексте должно быть указано точное время, место проведения свадьбы, его формат и дресс-код, если праздник будет проходить в каком-то тематике.

объяснение: вот это всё, что я знаю. можете всё сократить, я просто объяснил более подробно.

ответ:

объяснение: назва рамана і яго дзвюх частак не выпадковыя. каласы — людзі, якія, нібы серп, зразае смерць з палет-каў жыцця. серп, хутчэй за ўсё, — уціск царызму, прадбачанне пісьменнікам трагічнага «жніва». «вый-сце крыніц» — гэта вытокі маладога пакалення, звяза-нага крэўнымі сувязямі з бацькоўскай зямлёй, з айчы-най. прадстаўнікі гэтага пакалення — алесь загорскі і кастусь каліноўскі — павінны аб'яднаць, згуртаваць людзей, павесці іх за сабой, каб кроплі народнага гора паступова зліліся і ператварыліся ў магутную раку гневу і помсты. «сякера пры дрэве» — гэта сялянс-кая зброя, якая чакала свайго часу, і «зброя» генерала-вешальніка мураўёва, які жорстка расправіўся з уд-зельнікамі паўстання.

алесь загорскі — галоўны персанаж рамана. яго можна ўспрымаць як гістарычную асобу, але пры гэ-тым не трэба забываць, што гэта ідэалізаваны, а не канкрэтны герой. ён увасобіў спрадвечную мару бела-рускага народа аб месіі, збаўцы, які абудзіць родную зямлю ад доўгага сну, верне яе да жыцця. у гэтым выяўляецца адна з рысаў рамантызму, якая бярэ пача-так з вуснай народнай творчасці. i хаця алесь не робіць нейкіх звышнатуральных учынкаў, ён — рамантычны герой, бо ў яго душы спалучаюцца рысы сапраўднага змагара за народнае шчасце і наіўнага летуценніка, які верыць у ідэалы дабра і справядлівасці, змагара, які выяўляе памкненне ўсіх пакаленняў: вольна, свабод-на жыць на роднай зямлі. i можа, ніхто не адчуваў так востра гэтай патрэбы, як чалавек працы — селянін. таму аўтар ідзе на свядомае парушэнне гістарычных рэалій: алеся на дзядзькаванне, хаця ў xix стагоддзі гэтага звычаю шляхта ўжо не прытрым-лівалася. чалавек, нават калі ён і шляхціц, павінен з дзяцінства зведаць на ўласным вопыце цяжкую ся-лянскую працу і побыт. толькі ў гэтым выпадку ён будзе ведаць іх сапраўдны кошт і зможа выступіць у абарону тых, хто бяднейшы за яго і мае менш правоў. такім уяўляецца аўтару шлях станаўлення сапраў-днага беларуса, выратавання яго спадчыны і роднай культуры.

вобраз алеся грунтуецца не толькі на рамантыч-ным, але і на рэальным светаўспрыманні. алесь вы-ступае як рыцар з высакародным і шчырым сэрцам, якое чула рэагуе на ўсе беды народа. у сям'і кагутоў ён навучыўся цаніць гонар і годнасць простага чалаве-ка, не прыніжаць іншых і самому ні перад кім не пры-ніжацца, ашчадна адносіцца да духоўнай спадчыны сваіх продкаў і тых каштоўнасцяў, якія набывалі для іх часам значэнне сакральнага сімвала. адным з сімва-лаў чалавечай працы і поту быў хлеб. у гэтым плане паказаны той эпізод з рамана, калі юны князь загорскі падымае кавалак хлеба, які ўпаў са стала, і цалуе яго са словамі: «даруй, божухна! » алесь — не толькі рамантык, які бачыць у сне белых коней, увасабленне свабоды і светлых ідэалаў, але, адначасова, і рэаліст, які думае аб самых звычайных, паўсядзённых спра-вах. у вобразе маладога загорскага выяўляюцца рысы характару і паводзінаў рэальнага чалавека.

грамадзянскае сталенне загорскага, такім чынам, адбываецца не толькі на рамантычным грунце. бацькі алеся добра ўі, што, каб быць патрыётам сваёй зямлі, патрэбна найперш ведаць яе мінулае — тое, што надае змаганню мэту і служыць светлым ідэ-алам гэтага змагання. вялікую ролю тут адыграў ста-ры вежа, дзед алеся, прозвішча якога таксама не вы-падковае. вежа — гэта нібы маяк, на які павінна арыентавацца маладое пакаленне. нездарма дзед кажа, што «трошкі лепшы» за ўнука. дзед навучыў алеся таму, што павінен ведаць сапраўдны грамадзянін: праў-дзе аб прыгоне і парадках, якія панавалі ў расіі, аб шляхах грамадскага развіцця. i, пазнаючы гэту праў-ду жыцця, алесь разумее, што здольны змяніць рэчаі-снасць, але яшчэ не ў як. гэты разрыў паміж здольнасцю і немагчымасцю ажыццявіць задуманае — яшчэ адна рыса героя рамантычнага характару. разу-меючы, што нельга ахапіць неабдымнае, алесь дае сабе клятву змяніць хаця б нешта, тое, на што ў яго хопіць моцы.

«колас да коласа — сноп будзе», — кажуць у на-родзе. загорскі ў, што адзін ён — як колас у полі, што патрэбна вялікая сіла, каб зварухнуць ака-мянелыя пласты жыцця. сустрэча з каліноўскім нат-хніла алеся на адданае служэнне справе, за якую ах-вяраваць можна не толькі каханнем, але і жыццём. увабраўшы ў сябе ўсё лепшае ад простага народа і ўзбагаціўшыся веданнем сапраўднай мінуўшчыны, герой уступае ў дарослае жыццё, выразна ў-ючы цяжкасці на шляху дасягнення выпакутаванай мэты.