Кто из правителей египта вам больше запомнился и почему: хатшепсут , тутмос 3, эхнатон ?

Тутмос iv. во время его правления было много военных завоеваний, а так же он расширил границы древнего египта! эхнатон. он поменял религию. в то время верили богу амон ра, а эхнатон сделал главным бага атон ра и был огромнейший бунт по поводу этого. а дальше сама решай, но моё мнение, что тутмос iv был более великим правителем древнего египта нежели эхнатон!

1.потому что в 1958 году была принята новая конституция франция, в которой была закреплена сильная президентская власть. так как реформа исходила от президента де голя, то можно назвать ее усилением непосредственно личной власти. 2.конечно же соединенные штаты. прежде всего с целью ее консолидации против восточного коммунистического блока, сдерживания коммунизма и экспансии советского союза. в противостоянии с коммунизмом у демократического запада не должно быть семейных споров. все исключительно мое личное мнение : )   

Адукацыя да 16 ст. адукацыя ў вкл развівалася вельмі павольна. яе асноўнымі формамі былі школы пры праваслаўных і каталіцкіх цэрквах і манастырах; у іх праграму навучання якіх ўваходзілі пераважна багаслоўе, граматыка, рыторыка, часткова матэматыка, а таксама хатняя адукацыя пры дварах буйной шляхты. для атрымання вышэйшай адукацыі ў 15 – 16 стст. распаўсюдзілася практыка выезду шляхецкай моладзі на вучобу ў кракаўскі ўніверсітэт (польшча), а таксама заходнееўрапейскія ўніверсітэты (падуя, , вітэнберг, базэль, кёльн і г.  з пачаткам рэфармацыі на сродкі магнатаў, якія яе падтрымлівалі, узнікаюць шматлікія  рэфармацыйныя школы : кальвінісцкія ў вільні, берасці, слуцку, заслаўі, менску і г.д., антытрынітарная – у іўі. у іх разам з вывучэннем багаслоўя важнае месца надавалася замежным і класічным мовам, гісторыі, рыторыцы. рэктар антытрынітарнай школы ў іўі я.  намыслоўскі распрацаваў і выдаў шэраг падручнікаў па логіцы і прыродазнаўству.  з канца 16 ст. на сродкі шляхты і мяшчан узнікаюць  праваслаўныя брацкія школы   ў полацку, віцебску, магілёве. у іх вывучалася шырокае кола пераважна гуманітарных дысцыплін. для падрыхтоўкі настаўнікаў адчыніліся праваслаўныя семінарыі ў менску, вільні, берасці. першымі падручнікамі па граматыцы ўсходнеславянскіх моў былі творы л.  зізанія (1595) і м.  сматрыцкага (1619).  кнігадрукаванне пашырэнне агульнага ўзроўню адукаванасці абумовіла ўзнікненне попыту на кнігі. у 14 – 16 стст. цэнтрамі перапіскі кніг з’яўляліся праваслаўныя манастыры (скрыпторыі ў новагародку, полацку, вільні, віцебску, лаўрышаве, і), дзяржаўная канцылярыя ў вільні, канцылярыі буйных магнатаў. аднак скрыпторыі ўжо не маглі задаволіць ўзрастаўшага попыту на кніжнае слова.