Какие действия предприняли хазары в связи с утратой своих бывших данников?

Самоликвидировались как гос-во и нация - после походов Святослава.

Касты в современной Индии тема очень интересная и неоднозначная, поэтому попытаюсь осветить этот вопрос с правовой точки зрения и начну с исторического начала применения термина "каста" в Индии.1. Сначала разберемся со словом Каста применительно к Индии.
Термин касты совершенно не индийского происхождения и применяться он стал захватчиками-европейцами к сложному по структуре индийскому обществу относительно недавно, уже в 20 веке.
В Индии существуют собственные системы классификации членов общества, а именно: варна и джати.Варна - в буквальном переводе "цвет", это как раз то, что называется в просторечии кастами, 4 кастам соответствует 4 варны (чатурванья): брамины, кшатрии (кшатрия), вайшья (вайшии), шудры. Об истории варн и их нормативном закреплении в законах Ману (Манусмрити) я уже писала, статью найти можно по тегу "касты".Кроме варн в индийском обществе существуют джати, то есть разделения, установленные по профессиональному признаку, они существуют как бы внутри 4 варн. Бывают джати воров, плотников, горшечников и мужчин-прачек, и священнослужителей конечно тоже. Индийские джати очень близки по смыслу к средневековым европейским цехам, в Индии джати также наследуется и переход из одной джати в другую крайне затруднен, о чем можно прочесть в индийской художественной литературе. Система джати тщательно оберегается кастовыми советами (кхап панчаятами), смешения варн является своебразным преступлением с точки зрения обычаев, и часто ведет к реальному преступлению - убийствам тех молодых людей, которые поженились или просто полюбили друг друга, не взирая на то, что принадлежат к разным джати

Қазақ хандығының пайда болуы Қазақстан жерінде 14-15 ғғ. болған әлеуметтік-экономикалық және этникалық-саяси процестерден туған заңды құбылыс. Өндіргіш күштердің дамуы, көшпелі ақсүйектердің экономикалық қуатының артуы, феодалдық топтардың тәуелсіздікке ұмтылуы, осы негізде Әбілхайыр хандығы мен Моғолстан арасындағы тартыстың өршуі, әлеуметтік қайшылықтардың үдеуі 15 ғ. 2 жартысында бұл мемлекеттердің құлдырап ыдырауына апарып соқтырды.

Әсіресе Әбілхайыр(1428-1468) Жошы-Шайбан- Дәулет-Шайх оғланның ұлы хандығы өте нашар еді. Территориясы батысында Жайықтан бастап, шығысында Балқаш көліне дейін, оңтүстігінде Сырдың төменгі жағы мен Арал өңірінен, солтүстігінде Тобылдың орта ағысы мен Ертіске дейінгі жерді алып жатты. Бір орталыққа бағынған мемлекет болмады. Көптеген ұлыстарға бөлінді. Олардың басында Шыңғыс әулетінің әр тармақтағы ұрпақтары, көшпелі тайпалардың билеушілері тұрды. Әбілхайыр билік еткен кезде халық өзара қырқыс пен соғыстан шаршады. 30 жж. ол Тобыл бойында Шайбани ұрпағы Махмұт Қожаханды талқандады. Сыр бойындағы далада Жошы әулетінің Махмұтханы мен Ахметханын(Тоқа Темір тұқымы) жеңді.

1446 жылы Әбілхайыр Темір ұрпақтары мен Ақ Орда хандары ұрпақтарынан Сыр бойы мен Қаратау баурайындағы — Сығанақ, Созақ, Аққорған, Өзгент, Аркүк сияқты қалаларды басып алады.