1. Прочитайте отрывок из труда историка С. Ф. Платонова, ответьте на во и выполните задания Каждое сословие определяло своё государственное положение тем или другим видом государственной повинности… Гарантий исправного отбывания повинностей государственная власть искала в целом ряде стеснительных мер по отношению к тому или другому сословию. Эти меры известны под общим термином «крепости» или «прикрепления». Дворянство было прикреплено к службе, а по службе – к тому городу, в уезде которого находилась земля дворянина. Посадское население было прикреплено к тяглу, а по тяглу – к той общине, вместе с которой посадскому приходилось платить. Крестьяне были прикреплены к земле, с которой платили подать, и к лицу землевладельца, которому служили личным трудом. 1. О положении каких сословий идёт речь в данном документе? Какие сословные группы населения, существовавшие в России в XVII веке, не упоминаются автором? 2. Используя информацию из текста, докажите, что не только крестьяне были закрепощены государством в XVII веке. 3. Опишите несколькими предложениями, как автор данного отрывка представляет взаимоотношения указанных сословий и государства в XVII веке. 4. Можно ли сделать аналогичные выводы о взаимоотношениях с государством сословий, не упомянутых в этом отрывке? Поясните свой ответ.

Первый Император всероссийский, родился 30 мая 1672 года от второго брака царя Алексея Михайловича с Натальей Кирилловной Нарышкиной, воспитанницей боярина А. С. Матвеева. Петр I провел реформы государственного управления (созданы Сенат, коллегии, "Табель о рангах", органы высшего государственного контроля и политического сыска; церковь подчинена государству; проведено деление страны на губернии, построена новая столица — Санкт-Петербург, ядром которого стала Петропавловская крепость) . Использовал опыт западноевропейских стран в развитии промышленности, торговли, культуры. Проводил политику меркантилизма (создание мануфактур, металлургических, горных и других заводов, верфей, пристаней, каналов) . Возглавлял армию в Азовских походах 1695-1696 годов, Северной войне 1700-1721 годов, Прутском походе 1711г. , Персидском походе 1722-1723 годов и др. ; командовал войсками при взятии Нотебурга (1702г.) , в сражениях при д. Лесная (1708г. ) и под Полтавой (1709г.) . Руководил постройкой флота и созданием регулярной армии упрочению экономического и политического положения дворянства. По инициативе Петра I открыты многие учебные заведения, Академия наук, принята гражданская азбука и т. д. Реформы Петра I проводились жестокими средствами, путем крайнего напряжения материальных и людских сил, угнетения народных масс (подушная подать и др.) , что влекло за собой восстания (Стрелецкое 1698г. , Астраханское 1705-06г. , Булавинское 1707-09г. и др.) , беспощадно подавлявшиеся правительством. Будучи создателем могущественного абсолютистского государства, Петр I добился признания за Россией странами Западной Европы авторитета великой державы.

1920 жылдары КСРО-да социалистік құрылыс мәселелері жөнінде терең идеялық-саяси күрес өріс алды. Бұл күрестегі басты мәселе - КСРО-дағы социалистік құрылыстың үлгісі жөнінде еді. Ол уақытқа дейін социализмнің екі үлгісі: бірі коммунизмге «секіріп өту» мүмкіндігі болған, шаруаларға одан әрі қысым жасау, күш қолдану мен террорға сүйенген әскери-коммунистік демократияны дамыту; екіншісі - өндірушілердің материалдық ынтасын арттыру қағидасына, тауар-ақша қатынастарын жан-жақты дамыту идеясына негізделген ЖЭС-тік үлгісі болған еді. Большевизм басшыларының қай-қайсысы болмасын индустрияландыруды, ауыл шаруашылығын кооперациялау мен мәдени революцияны жүзеге асырудың қажеттігіне еш күмән келтірмеді. Алайда олар социализм құрылысының қарқыны мен әдістері, пролетариат диктатурасының кеңес қоғамындағы әр түрлі таптар мен топтарға деген көзқарасы жөнінде әр қилы түсінікте болды. Бұл уақытта Лениннің өзінде де бұл мәселені шешуде қандай да бір аяқталған, жүйеге келтірілген ұстаным болған жоқ.

Осындай жағдайда саяси өмірде біртіндеп мемлекет аппаратын алмастыра бастаған коммунистік партияның үстемдігі мен авторитарлық биліктің күшею тенденциясы өсе түсті. Қазақстанда автономияның жариялануы сөз жүзінде қалып, республика өзін-өзі іс жүзінде толық басқаруға қол жеткізе алмады. Өнеркәсіп орындары, темір жолдар, республиканың халық шаруашылығына қатысы бар нәрселердің бәрі Мәскеудің тікелей басқаруында болды. Демократияға жат сайлау заңдары қазақтардың басшылық қызметтердегі санын шектеп отырды. 1920 жылы қазақтар барлық өнеркәсіп жұмысшыларының бар-жоғы 17%-ын құрады. Бірінші облыстық партия конференциясының 163 делегатының тек 19-ы ғана қазақ болса, 1922 жылы Қазақстан партия ұйымдарындағы қазақтардың жалпы саны бар-жоғы 6,3%-ға ғана жетті.

1920 жылы жергілікті халықтар коммунистерінің саяси хал-ахуалды ортаазиялық республикаларды бірыңғай Түркістан АКСР-іне біріктіру жолымен өзгерту, түркі халықтарының Коммунистік партиясын құру әрекеті орталық өкімет орындарының араласуымен сәтсіз аяқталды. Партияның өлкелік комитеті таратылып, реформаның Т. Рысқұлов бастаған бастамашылары партиялық және мемлекеттік қызметтерден кетуге мәжбүр болды. Өздерінің «қателіктерін» ресми түрде мойындаған соң тек екі жылдан кейін ғана олар республика басшылығына қайтып оралды.

Сталинизм

Объяснение:1000000000000000000000000000000000000