Что общего и различного между диаспорой и ирредентой​

Объяснение:

Диаспора (от греч. diaspora – рассеяние) – часть какого-либо этноса, постоянно проживающая вне пределов страны его проживания. Исторически, диаспоры возникали вследствие миграций. Первоначально «диаспорой» греки называли евреев, которые еще два с половиной тысячелетия назад начали расселяться за пределы Палестины в другие страны Ближнего и Среднего Востока, Европы. Позднее, термин распространился на всех внешних мигрантов – представителей самых разных этнических групп. Сегодня во всем мире известны такие диаспоры как еврейская, армянская, китайская, русская.

Ирреденты – автохтонные (исконно проживающие на территории) этнические группы, в силу исторических, политических причин разделенные государственными границами с основным массивом этноса, составляющего доминантную группу сопредельного государства.

В энциклопедиях, под ирредентизмом понимают (от итал. irredentismo, irredento освобождение территорий, находящихся под чужим владычеством, буквально «разрыв сетей, оков») – этническое политическое движение за присоединение всех групп т. н. разделённых народов вокруг единого национального государственного ядра, воссоединение всех сопредельных этнических территорий.

Объяснение:

Уже во Франции развитие капитализма в сельском хозяйстве шло медленнее, чем в Англии. В таких же странах, как Германия, Чехия, Италия, Испания общее историческое развитие оказалось заторможенным и пошло по пути регресса. Здесь феодальное дворянство было настолько сильным, что сумело с государства уничтожить элементы прогресса в промышленности и сельском хозяйстве. В этих странах в середине XVI в. начался процесс рефеодализации.

В странах необратимого развития капитализма технический и экономический прогресс вызвал к жизни новые классы и новый облик государства.

Ерте ортағасыр — Батыс Рим империясының құлдырауынан кейін басталған еуропалық тарихтың кезеңі. Шамамен 476-1000 жж. аралылығында 5 ғасырға созылған. Ерте ортағасырлар кезеңінде Халықтардың ұлы қоныс аударуы орын алған, викингтер пайда болған, Италияда остготтардың, Аквитанияда вестготтардың патшалығы құрылған, сонымен қатар гүлденген уақытында Еуропаның үлкен бөлігін алып жатқан Франк мемлекеті де бой көтерген. Солтүстік Африка мен Испания Араб халифатының құрамына кірген, Британдық аралдарда көптеген англдардың, сакстердің, кельттердің кішкентай мемлекеттері пайда болған. Скандинавияда, онымен қоса Еуропаның орталық және шығыс бөлігінде, Ұлы Моравияда да мемлекеттер құрылған.

Ортағасыр ұғымдын XV – XVI ғасырларда Қайта өркендеу дәуірінің итальян тарихшы-гуманистері (Ф.Бьондо, т. б.) енгізіп, ғылымда XVIII ғасырда бекіді. Ортағасыр – Батыс Еуропада феодалдықтың өмірге келіп, үстемдік құруы және ыдырай бастау дәуірі. КСРО кезіндегі тарих ғылымында Орта ғасырға құл иеленуші Рим империясының күйреуі (шартты түрде 476 жылы) мен XVII ғасырдағы ағылшын революциясына дейінгі кезең жатқызылды.