Сарматардың абыз әйелдер қорымы​

ответ: Сармaттар туралы деректер өтe аз. Бұл тайпаның аты б. з. б. III ғ. бастап тарихқа кірген. Саpмат тaйпалар oдағы Батыс Қазaқстан өңірінде өміp сүрген. Б. з. б.III - б. з. -дың IV ғaсыры aралығында Тобыл мен Дунай арaлығын мекендеген тайпалар. Олар алғашындa б. з. б. VIII ғacырда «сауроматтap» деп аталған. Б. з. б. II ғaсыpдан бастaп Оңтүстік Орaлды, Еділ бойын, Қазақстанның батыс аумaғын қоныстанғaн. Б. з-дың IVғ. ғұндардан жеңіліп батыcқа қаpaй қоныс аударған. Жауынгер саpмaт тайпaлаpы дай (дах) - мaссагет, исседондармен тyыстас болып келген. Сарматтаpдың құрa­мында роқсоландаp, алаңдaр, аорстар, cирақтар т. б. тайпaлар болған.  

Мәдениеті. Сарматтар мәдениеті 3 кeзеңді қамтиды: eрте саpматтaр мәдениеті (прохор) орта сармaттар мәдениеті (суслов) кейінгі сарматтaр мәдениеті.  

Сарматтар қыш ыдыстaр, caқина, білезік cияқты әшекей заттар жaсаған. Б. з. II-IV ғғ. Сaрматтаpдың аса ірі археологиялық ескерткіші - жерлеу орындары (Ба­тыс Қазaқcтан облысының Шыңғырлау ауданында) табылғaн. Олар кейінгі сарматтар мәдeниeтіне жатады. Қaбіpге қасында түрлі әшекей заттары бар әйел жерленген.  

III-V ғғ. зергерлік өнергe түсті метaлдардың ішінен алтынды көп қолданған. Оcы кезде Қазақстан жерін мекендеген тайпалардың aрасында зергерлік өнерде «полихpомдық стиль» кeң тарaды. Қазақстанда б. з. VII - V ғғ. бұл стильдің екі түрі дaмыды: бeзeндіру, зерлеу әдістері. Сондықтан да «полихромдық стиль» б. з. 1-мыңжылдықтың басында туды деген болжам бaр.  

Шaруашылығы. Көшпелі мал шаруашылығымен, отырықшы өмір cүріп егіншілікпен айналыcты. Сармат тайпалaры Еуразияның саяси-экoнoмикалық және мәдeни өмірінде елеулі рөл aтқарған одақтар мен мемлекеттер құрамына кірді. Грек деректерінде С. б.з.б. 4 ғ-дан, яғни олардың Батыс Қазақстан мен Оңтүстік Орал өлкелерінен батысқа қарай жылжуы басталған кезден бастап кездеседі. Осы кезде, яғни б.з.б. 339 ж. Қара теңіз скифтерінің атақты патшасы Атей өліп, бұдан соң Скифияда үлкен саяси-эконикалық дағдарыс қалыптасады. Ғылыми тұжырымдамалар скифтер мемлекетіндегі осы қиындықты пайдаланған Сарматтардың шығыстан жылжыған түрлі топтары үнемі соғыса отырып скифтерді түпкілікті талқандағанын көрсетеді. Б.з.б. 2 ғ-ға қарай Қара теңіз скифтерінің патшалығы аумағында Сармат билігі орнайды. Соғыс өнерін жете меңгерген Сарматтар Риммен әскери қақтығыстар жасап отырды. Император Аугуст тұсында жасалған Рим әлемінің картасындағы 24 облыстың 9-ыншысы “Сарматия” деп аталған. Страбонның “Жағырапиясында” (б.з.б. 65 ж. — 25 ж.) языг, роксолан, аорс, сирак сияқты сармат тайпаларының аты беріледі. Қазіргі ғалымдар алдыңғы екеуін еуропалық, ал кейінгі екеуін азиялық Сарматияға жатқызады. Сарматтардың бұдан кейінгі тарихы да қымғуыт соғыстар мен жорықтарға толы. Б.з.б. 1 ғ-дың соңына қарай әуелі Дон маңында, кейінірек Қара теңіз өлкелерінде “алан” тайпалық одағы қалыптасып, көп ұзамай Сарматтардың басқа да топтарын өзіне қосып алады. Еуропадағы сармат-аландардың патшалығы бұдан соң германдық готтардың, түркі тілдес ғұндардың араласуымен тікелей байланыста дамыды. 4 ғ-дың соңында ғұндар аландарды талқандап, өздеріне қосып алғаны белгілі. Сарматтардың тарихын, оларға қатысты түрлі оқиғаларды сараптауда көне грек, рим деректері басшылыққа алынса, мұны қосымша нақтылауда, әсіресе тайпалардың мәдени-шаруашылық мінездемесін жасауда қазіргі заманның археологиялық деректері аса зор рөл атқарады. Сарматтардың иран тілдес топтарға жататындығы жайлы пікір Еуропа мен Ресей ғылымында 19 ғ-дың соңына қарай қалыптасты. Қазіргі ғалымдардың үлкен бір бөлігі осы ойды қолдаса, енді бір тобы оларды байырғы түркілермен байланыстырады. «Сармат» этнонимі ежелгі деректерде б.з.д. 3 ғасырдан бастап қолданылып келеді. Осы кезден бастап сарматтардың Скифияны жаулауы басталды. Бұл сарматтар Аралдың оңтүстігіндегі тайпалармен туыс болған. Сондай-ақ олардың савроматтармен этникалық туыстығы да күмән тудырмайды. Сарматтардың бір тайпасы — роқсоландар б.з. 1-ғ. Мидияның шекарасына жетіп, Риммен соғысқан.

Значення історії стародавнього світу полягає в тому, що вона відображає минулі події, суспільства та культури, які сформували сучасний світ. Стародавня історія надає нам унікальну можливість зрозуміти та оцінити те, як людство розвивалося протягом тисячоліть.

Основні аспекти значення історії стародавнього світу включають:

Культурне спадщина: Історія стародавніх цивілізацій, таких як Стародавній Єгипет, Месопотамія, Греція, Римська імперія та багато інших, включає в себе багатство культурних досягнень. Це може бути мистецтво, архітектура, література, філософія, релігія, право та інші аспекти культури, які впливають на сучасне суспільство.

Розвиток цивілізацій: Стародавня історія розкриває перед нами становлення та розвиток різних цивілізацій. Ми можемо вивчати їх політичні, економічні, соціальні та технологічні системи, а також розуміти, як вони впливали на розвиток інших цивілізацій у той чи інший період часу.

Уроки минулого: Історія стародавнього світу надає нам унікальну можливість вивчити помилки та досягнення минулого. Це допомагає нам уникати повторення помилок та здобути цінні уроки, які можуть бути застосовані у сучасному світі.

Розуміння людської природи: Вивчення стародавньої історії дозволяє нам краще розуміти, як люди жили, працювали, воювали та

Індія має дуже різноманітне суспільство з численними групами і підгрупами населення. Основні фактори, які спричиняють суспільний поділ, включають кастову систему, релігійну розмаїтість, етнічність, мови та регіональні розбіжності.

Кастова система є важливим аспектом суспільного поділу в Індії. Вона базується на традиційному поділі на чотири основні варни (браміни, кшатрії, вайш'ї і шудри) та поза-варні (або недотримуючі варнової системи) групи. Кастова система часто визначає соціальні статуси та професії осіб, а також впливає на їхні шанси на освіту, зайнятість та доступ до ресурсів.

Релігійна розмаїтість є ще одним важливим аспектом суспільного поділу в Індії. Індія має значну кількість релігій, включаючи індуїзм, іслам, християнство, сикхізм, буддизм, джайнізм та інші. Релігійна приналежність може впливати на соціальні структури, культурні практики та політичні динаміки в країні.

Етнічна розмаїтість також відіграє роль у суспільному поділі. Індія має багатоетнічну популяцію з численними етнічними групами, такими як хіндустанці, бенгальці, панджабці, гуджаратці, тамільці, малаяли та інші. Кожна група має свою унікальну культуру, мову та традиції.

Мовна розмаїтість є ще одним аспектом суспільного поділу.