Семья московского князя симеона гордого погибли во время ордынского набега​

Қазақ жеріндегі алғашқы феодалдық мемлекеттер — ВЫ – ХЫЫЫ ғасырларда қалыптасты. Қоғамның материалдық байлығы молайып, басы артық өнім және оны пайдалану әдістері, әр түрлі топтар шыға бастасымен алғаш қы қауымдық құрылыс, құлдық дәуірі іштен ыдырап, бірте-бірте жаңа құрылысқа – феодализмге жол бере бастады. Қазақ даласында бұл процестің өзіне тән ерекшеліктеріне болды. Ғасырлар бойғы ескі құрылыстың қалдықтары феодалдық қатынастарға патриархалдық сипат берді. Сондықтан Қазақстанда таптық қатынастар патриархалдық-феодалдық қатынастар түрінде дамыды. Үстем тап рулық құрылыстың сарқыншақтарын еңбекші бұқараны аяусыз қанау құралына айналдырды.

Феодалдық қатынастардың қалыптасуы барлық жерде бірдей болған жоқ. Көшпелі мал шаруашылығымен қатар егіншілікпен, қолөнер кәсібімен айналысқан жерлерде бұл процесс неғұрлым тезірек дамыды. Ал тек мал шаруашлығымен ған шұғылданған аудандарда феодалдық қатынастардың дамуы баяулау болды. Дегенмен, бұл екеуінің түпкі мәні бір еді. Азшылықтың (байлардың) қыруар байлық жиналып, көпшілік қайыршылық пен езгіде күнелтті, сөйтіп қоғам бір-біоіне қарма-қарсы екі тапқа бөлінді. Мұның өзі бай таптың бұқараны басып, жаныштау құралы ретінде мемлекеттің пайда болуына әкеліп соқты

Объяснение:

бар білетінім осы жаттап алганым

Авантюрист, выдававший себя за чудом выжившего царевича Дмитрия Иоанновича, объявился в Речи Посполитой, при дворе короля Сигизмунда. Настоящий царевич Дмитрий погиб при невыясненных обстоятельствах в 1591 году; расследование, проведенное при Борисе Годунове, выдало версию, что царевич погиб от несчастного случая, вызванного эпилептическим припадком при игре в ножички; впав в приступ эпилепсии, он упал на нож. Противники Бориса Годунова не поверили этой версии и решили, что он был убит.

Лжедмитрий по сговору с Сигизмундом объявил, что он и есть Дмитрий Иоаннович, он не был убит и готов претендовать на власть. Кроме Сигизмунда, с ним вступили в сговор католические монахи-иезуиты, пообещавшие ему поддержку в обмен на насаждение в России католичества. Сигизмунду же Лжедмитрий обещал передачу земель Речи Посполитой и пропольскую политику в России. Заручившись такой поддержкой, Лжедмитрий явился на восточную Украину и юго-западные области России, где в то время обитало много недовольных казаков из беглых русских крестьян. Он набрал из этих казаков значительное войско и двинулся на Москву. В России его поддержали многие бояре и дворяне, и в конце концов он достиг Москвы в правление царя-ребёнка Федора Борисовича (сына Бориса Годунова), сверг этого ребенка и объявил себя царём.