Мезолитте қандай өзгерістер болды?Жаңа тас ғасыры неолитте қандай өзгерістер болды?Тас дәуірінде Қазакстан жеріниң табиғаты қандай болды?​

Мезолит (мезо… және грек. lіthos – тас) — орта тас ғасыры, палеолит пен неолит аралығындағы тас дәуіріне жататын кезең. Бұл терминді 19 ғасырдың 70-жылдарының аяқ кезінде швед ғалымы О.М. Торелль енгізді. Еуропа мезолитті шамамен б.з.б. 9 — 5-мыңжылдықтарды, Таяу Шығыста ол б.з.б. 10 — 7-мыңжылдықтарды қамтиды. Ғалымдар арасында мезолиттің тарихи-мәдени, хронологиялық шегі жөнінде әртүрлі пікірлер бар. Материалдық мәдениеттің даму тұрғысынан қарағанда мезолит палеолиттің жалғасы болып табылады, бірақ бұл дәуірде өнім өндірудің алғышарттары қалыптаса бастайды, ол өз кезегінде мезолитті неолит дәуірімен тығыз байланыстыра түседі. Сондықтан бірқатар археологтар бұл термин орнына эпипалеолит (палеолиттен кейінгі), ал кейінгі мезолитке протонеолит сөзін қолданып келді. Кейбіреулері жоғары палеолит пен мезолитті қосып миолит деп , өсімдіктер мен жануарлар дүниесінің қазіргісіне жақын құрамы қалыптасады. «Мамонттық» жануарлар түрлерінің жойылуы тамакқ табудың бұрынғы әдістерін (камалап аулау және т. б.) жарамсыз етіп, тіршілік кұралдарын қамтамасыз етудің жаңа әдістерін жедел іздестіру қажеттігін тұгызды. Мейлінше елеулі фауналық өзгерістер болган бір аймақтарда егіншілік және мал шаруашылыгы элементтері пайда болып, баскаларында балық аулау және жинау — аңшылык кәсібі калыптасады. Әдебиетте мезолиттің мейлінше әp түрлі хронологиялық шеңберлері мен оның ерекше сипаттамалары бар. Қазақстан аумағының далалық өңірі үшін ең қолайлысы мезолиттің б. з. б. X — VII мыңжылдықтар бойы болуын мойындау керек. Садақ пен жебенің кеңінен қолданылуын, еңбек құралдарын дайындауда сына техникасының таралуын, халықтың орың ауыстыруының артуын мезолиттің ең жалпы ерекше белгілері деп санауға болады. Мәдени-шаруашылық үлгілердің және еңбек құралдарын дайындау технологиясы сипатының аймақтық ерекшеліктері археологиялык мәдениетті бөліп көрсетуге мүмкіндік береді. Тас ғасырының аяғына карай далалық-орманды далалық өңірдегі жабайы жануарлардың түр кұрамы едәуір артып: жылқы, коян, сутышқан, кұндыз, касқыр, түлкі, аю, кабан, елік, бұлан, қарақұйрык, киік, бизон, түр болды . Олардың арасында жануарлар үйірлерінің саны жеткіліктігіне байланысты сонау палеолит дәуірінде калыптаскан тобырлы түрде қамалап және қуалап аулау дағдысы жойылмады. Бірақ Қазақстан тұргындарының өмірінде аң аулаудың жеке әдістері жетекші маңыз алады. Алғашкы аншылар жоғарғы палеолиттің өзінде-ақ жайғаскан жерлерінен аңды қамалап аулауға тиімді орындарға қоныс аударды. Бұл табиғат аймақтарының ауысуына ғана емес, халык санының ұлғаюына да байланысты: аң аулайтын жер таршылық етіп, тұрғындардың бір бөлігі барған сайын алыс солтүстікке, Ертіс, Есіл, Тобыл, Торғай, Орал озендерінің аңғарлары- на қоныс аударады. Мезолиттік тұрактар осы кезге дейін палеолитгік орындар табылмаған жерлерде пайда болады. Сонымен бірге бүкіл Қазақстан аумағында осы кезге дейін жиырма шақты ғана мезолиттік тұрактар мәлім және солар ғана жақсы зерттелген, ал палеолитгік (неғүрлым ертедегі) тұрактардың қазірдін өзінде тіркелгені жүзден астам. Бұл тұрғындар санының кемігенін білдірмейді. Ежелгі адамның өмір салты өзгерді, олар неғүрлым жиі қозғалып, аң аулауға қолайлы алаптарды іздестіріп жиі коныс аударып отырды. Сондықтан бүгінгі күні ортаңғы тас ғасырының тұрақтарын табуға байланысты қиындыктар туып отыр: өйткені олар көбінесе небәрі бір маусым ішінде ғана болып, олардың орнында материалдық калдыктар калмады деуге болады. Сонымен бірге б. өзара тығыз байланысты31. Маңғыстаудың мезолипіктүрағы (Кызыл- су- 1 және баскалар) мен Солтүстік-Батыс (Айдабол тобы

Одним из значительных моментов российской и европейской истории XVIII века была так называемая Семилетняя война. С одной стороны в войну поочерёдно вступили Пруссия, Англия и Португалия, Ганновер, с другой – Австрия, Франция, Россия, Испания, Саксония и Швеция.

В середине XVIII века ведущие европейские державы Англия и Франция вели колониальное соперничество в Северной Америке, которое в конце концов вылилось в вооружённый конфликт. В 1756 году началась война между двумя этими государствами и в Европе. Естественно, что противостояние таких могучих держав не могло не затронуть других влиятельных стран Европы. После прихода к власти в Пруссии в 1740 году Фридриха II эта страна стала претендовать на ведущую роль в европейской политике.

Такое положение дел поставило под угрозу интересы России, опасающуюся за свою западную часть территории. По тем же причинам вместе с Россией в анти-прусскую коалицию вступила Австрия. В итоге в 1756 году в Версале был создан оборонительный союз между Австрией и Францией, к которому в конце 1756 года присоединилась Россия.

Потери за годы семилетней войны были огромны: Австрия потеряла убитыми около 400 000 человек, Россия – 138 000, Франция – 168 000, Англия – 20 000 убито. Всего за время войны с различных сторон погибло около 700 тысяч мирных жителей и 600 тысяч солдат. Согласно Парижскому договору 1763 года к Великобритании перешли Канада, Восточная Луизиана большая часть французских владений в Индии. Территория Пруссии после войны увеличилась с 119 тысяч до 195 тысяч км². Россия добровольно отдала завоёванные территории Пруссии по указу Петра III, кроме того, жителям её был оплачен ущерб.

Четыреста лет спустя после открытия Америки в мае 1893 г. в Чикаго была устроена Всемирная Колумбийская выставка в честь 400-летия открытия Америки. На торжественной церемонии президент Кливленд сказал: "Мы стоим здесь перед старейшими нациями в мире и указываем на великие произведения, которые здесь выставляем, и не просим снисхождения по причине нашей молодости".В 60-90-е гг. XIX в. "свободный" капитализм в США достиг своего наивысшего расцвета. Что этому успеху? США имели обширную территорию, составлявшую единый внутренний рынок. У страны не было опасных соседей. Ни Канада, ни Мексика не могли угрожать безопасности США. Это освобождало от излишних военных расходов.Америка была богата природными ресурсами и плодородными землями. Наличие угля, железа, нефти, меди обеспечивало промышленность необходимым сырьем. Быстро увеличивалось население, росли фермы и города, а это обеспечивало спрос на промышленные товары.Иммигранты умножают богатства страны. Страна располагала рабочей силой высокого качества, приток иммигрантов из Европы умножал силу и богатства США. В начале 80-х гг. XIX в. последовала новая волна эмиграции, но уже не из Западной Европы, а из Восточной и Южной, и оседали эти люди в основном в городах, работали на заводах и шахтах. За период с 1870 по 1914 г. к американскому берегу прибилось 25 млн. человек. В большинстве это были здоровые, энергичные люди с хорошей профессией и квалификацией.Только при новой технологии можно было освоить новые пространства. К концу XIX в. "свободных" земель на Западе практически не осталось. Тем не менее рабочий класс все время был в "движении" - кто-то уходил на Запад или выбивался в свободные мелкие предприниматели, конторские служащие. Нужда в рабочих руках существовала всегда.