Кто имел право назначать Великого инквизитора - главу специального церковного суда, боровшегося с ересью? Укажите правильный вариант ответа: -Папа Римский -король -Великого Инквизитра выбирал народ -Специальная инквизиционная комиссия

ясский  мирный  договор  —  договор  о  мире,  заключённый  29  декабря  1791  (9  января  1792)  года  междуроссией  и  османской  империей  и  положивший  конец  -турецкой  войне  1787—1791  годов.

переговоры  проводились  в  городе  яссы  в  молдавском  княжестве  (ныне  территория  румынии).  с    присутствовали  светлейший  князь  г.  а.  потёмкин,  а  после  его  смерти  —  князь  а.  а.  безбородко,  стурецкой  —  великий  визирь  юсуф-паша.  подписан  договор  от  имени  россии  самойловым,  де  рибасом  ис.  л.  лашкаревым  и  от  имени  турции  рейс-эффенди  (министр  иностранных  дел)  абдуллой  эфенди,  ибрагимом  исметом  беем  и  мехмедом  эфенди.

договор  закрепил  за  россией  всё  северное  причерноморье,  включая  крым,  усилил  её  политические  позициина  кавказе  и  .  к  россии  отошли  земли  между  южным  бугом  и  днестром,  по  которому  былаустановлена  новая  граница.  таким  образом,  территория  будущей  бессарабской  губернии  осталась  подтурецким  господством.  на  кавказе  восстанавливалась  граница  по  реке  кубань.  турция  отказывалась  отпретензий  на  грузию  и  обязалась  не  предпринимать  каких-либо  враждебных  действий  против  грузинскихземель.

опасаясь  преследований  со  стороны  властей  османской  империи,  значительное  число  жителей  покинуломолдавское  княжество,  большинство  из  которых  переселилось  за  днестр.  там  сторонники  россии  из  числамолдавского  боярства  получили  большие  земельные  владения.  в  приднестровье  были  основаны  городагригориополь  (1792  год)  и  тирасполь  (1795  год).

после  заключения  ясского  мирного  договора  молдавское  княжество  стало  ареной  борьбы  между  россией,  францией  и  австрией,  пытавшихся  установить  там  своё  влияние.  екатерина  ii,  не  ,  планировала  дальнейшие  события.

присоединение  к  россии  после  ясского  мирного  договора  территорий  между  южным  бугом  и  днестроммногократно  ускорило  заселение  и  хозяйственное  освоение  этого  региона.  в  1794  году  на  землях,  полученных  в  результате  ясского  мира,  был  основан  город  одесса

Күлтегін (684-731 жж.) - Құтлық(Елтерiс) қағанның екiншi ұлы, Білге қағанның (Могилян) туған iнiсi. Шешесi Елбiлге қатұн. Ашина тектi.

Күлтегiн 7 жас кезiнде әкесi Құтлық ( 680-692 жж. билік құрған) қайтыс болады. Қаған тағына оның iнiсi Қапаған (692-716 жж.) отырады. Күлтегiн мен Бiлге, Қапағанның iнiсi Бөгүнi (716 ж.) тақтан тайдырып, қағандық билiктi Бiлге қолына (716-734 ж.) алады.[1]

Екінші Шығыс Түрік қағанаты әскерінің бас қолбасшысы, «көк түріктің көк семсері» атанған атақты батыры. Әкесінен жастай жетім қалып, ағасы Қапаған қағанның тәрбиесінде өскен Күлтегін тым ерте есейіп, қабырғасы қатып, бұғанасы бекімей жатып, жау жарағын асынып, түрік еліне тұс тұстан төнген басқыншы жауға қарсы үлкендер қатарында тұрып, ерлікпен күреседі. Бұл ретте түріктің атақты Білге қағаны Күлтегін батырдың басына қойылған ескерткіші тасқа ойып жаздырған ғұмырнамасында: «әкем қаған өлгенде інім Күлтегін жеті жаста қалды. Он жаста Ұмай текті шешемнің бағына інім Күлтегін ер атанды» деп жазды. Тарихи деректерді салыстыра зерделесек, бұдан Күлтегіннің он жасында ер атанып, алғаш көзге түскен соғысының табғаш елінің әйел патшасы У хыудың Қапағанның басына ақша тігіп, кімде кім оны өлтірсе, соған «Жан чо» («Чоны өлтіруші», яғни Мочо Қапағанды өлтіруші) деген атпен бірінші дәрежелі кінәз атағын беремін деген уәдесін арнайы жарлықпен бекітіп, түрік еліне жазалау жорыққа қалың қол аттандырғаннан кейінгі, 694 жылғы Жау жыу және Дин жыу аймақтарында болған соғыс екені анық көрінеді. Қапаған осы соғыста 90 мың тұтқынды қолға түсірген. Міне, осыдан былай Күлтегіннің ерлік жолы басталады. Тарихи деректер сол кездегі ел тәуелсіздігін сақтап қалу жолында болған қырғын соғыстардың бірде біреуінің Күлтегінсіз өтпегенін, дулығасы жарқырап, жауын жапырып қан майданның ортасында жүргенін тамсана баяндайды. Бұл арада сол деректерді тізіп жатпай ақ, батырдың өзіне арнап орнатылған ескерткіштегі мына жазулардан да біраз жайды аңғаруға болады. Тас жазудың авторы Йолығ тегін Күлтегін ерлігін былайша тізбелейді:

Он алты жасына келгенде алты чуб, соғдыларға қарсы аттандық. Күлтегін жауға жалғыз ұмтылды. Ол тұтықты қарулы басшылармен қолға түсірді. Ол әскерді сонда талқандады. Жиырма бір жасында Чача Сеңүнмен айқастық. Күлтегін әуелі Тадықан шораның Боз атын мініп шапты. Ол ат сонда өлді. Екіншісінде Ышбыр Жамтардың боз атын мініп шапты. Ол ат та сонда өлді. (Күлтегіннің) сауытына, қалқанына жүздеген оқ тиді, бірақ бірі де денесіне дарыған жоқ. Күлтегін жиырма алты жасқа келгенде қырғыздарға қарсы аттандық. Күлтегін Байырқының Ақбоз айғырына мініп, шабуылға ұмтылды. Бір батырын оққа ұшырды, екі батырын найзамен түйреп түсірді. Ақбоз айғырдың белі үзілді. Қырғыз қағанын өлтіріп, елін алдық... Тоғу қаласында шайқастық. Күлтегін Азбан ағын мініп ұмтылды. Алты батырын шаншып түсіріп, жетіншісін қылышпен шапты. Тоғыз батырын қуып жетіп, тақымға басты Оғыздармен соғыстық Күлтегін Жетімек (Өгсіз) атқа мініп шауып, тоғыз ерін шанышты... Түргеш халқы жау болды. Күлтегінді шағын қолмен жібердік. Жойқын соғыс жасапты. Қара түргеш халқы сол жерде өлім тауыпты...

Осылай жалғаса береді. Қарап отырсаңыз, Күлтегін батыр 47 жасқа жетіп, қаза тапқанша соғыссыз өткен жылы болмапты. Соның бәрінде ол жау қолына жасындай тиіп, түрік қолын жеңіске жеткізіп отырыпты.

Әкесі Құтылығ (Елтеріс) қаған Екінші Шығыс Түрік қағанатының іргесін қалап, шаңырағын көтерсе, артында қалған екі баласы: үлкені Білге қағаны ел бастап, кішісі Күлтегіні қол бастап, сол қағанаттың айбынын асырып, мерейін тасытыпты. Ағайынды екі ұлан ақыл қосып бірге қимылдап, елінің бірі алтын тұтқасына, бірі айбарлы асыл тірегіне айналыпты. Ажал алытн тұтқасына, бірі айбарлы асыл тірегіне айналыпты. Ажал жетіп, сол асыл тірек құлағанда Ұлы Дала күңіреніп, төрткүл дүниеден түгел елшілер келіп, Күлтегін рухына тағзым етіпті. Басына ел тарихын жазып, алып ескерткіш орнатыпты. Сол ескерткіштің ғылыми көшірмесі бұл күнде тәуелсіз еліміздің астанасында, Еуразия ұлттық университеті бас ғимаратының төрінде тұр. Батыр бабаның бақытты ұрпағы күн сайын ескерткіш қасына келіп, ұлы Ерлікке тағзым етеді, ата рухына адалдықтарын білдіреді.

Объяснение: