мағауинның "бір атаның " атты шығармасын оқып, мен зигфрид деген аядым, оның ұлты неміс болдғандықтан, оны ешкім өз отбасына алғысы келмеді. бұл әділетсіз,себебі ол ң ұлты неміс болғанына кінәлі емес. бұл оқиға соғыс кездері орын алған, ң ата-анасы болмай, ол үйіне жіберілген. кейін төраға әркім үйлеріне алсын деген бұйрық берді.бір қария осы зигфридты мен алайын, менің соғыста қаза болды деді. олар ұзақ уақыт бойы бірге тұрды. бір күні ауылдың оны қазаншұңқырдың қасына ойнауға шақырды. зигфрид ң сана сезімі дұрысталды деп ойлап,ойнауға барды. оның үстіне қ шашып тастап, ол жылады. маған осы шығарма өте ұнады,себебі мейірімді өмірде әлі де бар екен және олар байғұс ң тағдырына немқұрайды қарамайтынына көзім жетті.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Нужно әңгіме на тему "қыран құсты қастерлеген халықпыз". буду