Переведите . жайлы жағдайда тамақ ішу қанағат сезім әкеледі. әрине, дәмді тамақ ішудің ләззатына тым беріліп, оны нағыз мақсат етіп алуға болмайды. лев толстой былай жазған: '' қомағайлық өзгелерге елеулі зиян келтірмейтін болғандықтан ғана оны күнә деп санамайды, бірақ ол ң қасиеттеріне қарсы күнә болып саналады''. ежелгі грек данышпаны сократтың өзі де: '' біз тамақ ішу үшін өмір сүрмейміз, қайта өмір сүру үшін тамақ ішеміз''.-деген екен.

Есть еду в приятной обстановке приносит удовольствие, но не в коем случае нельзя придаваться этому чувству тем самым сделав своей целью обжорство.  лев толстой говорил: обжорство не считается грехом к отношению окружающим вас людям,но оно считается грехом к отношению вас самих. греческий   философ сократ говорил: мы живем не для того чтобы есть, а едим для того чтобы жить.

Сен тамақты күніне неше рет ішесің? - мен 4 рет ішемін бүгін таңертең сен не жедің,не іштің? -мен бүгін таңертең қуырдақ ,пирок жедім,чай іштім -сенің сүйікті тамағың не? -бешбармақ,лағман,манты,пелмен саған қазақтың ұлттық тағамдары ұнай ма? -иә ,әрине ұнайды қазақтың қандай ұлттық тағамын білесің? -бешбармақ ,қуырдақ т.б. қандай ұлттық сусындарды білесің? -қымыз,шұбат,шалап. -оларды ішесің бе? -иә әрине ,олар денсаулыққа пайдалы. -қазақтың қандай ұлттық тағамын жақсы көресің? -бешбармақ,қуырдақ,тұшпара. -ертең сен біздің үйге қонаққа кел.анам ұлттық тағамдарды дәмді дайындайды. -рақмет.әрине, барамын.

Басқа тілде оқу
Бақылау
Өңдеу
Абай лирикасы кең көлемді мол қазына; биігі бітпес, тереңі таусылмас сырлы мұра. Абай лирикасы сала-сала. Жалпы лирика деген ұғымға қандай қасиеттер тән болса, Абай өлеңдерінде соның бәрі бар. Абайды бірыңғай қайғының, яки қуаныштың ақыны деуге, не мұңшыл, не күлкішіл ақын деуге тіпті де болмайды. Абай лирикасында осының бәрі түгел, түтас жатыр. Оның сырлы жырларындағы сәл ғана, ең бір жай сезінудің өзі оқырманның жан жүйесін, көңіл күйін түгел тебіренте толқытып, барлық пернені түгел басып, барлық шекті түгел сөйлеткендей сайрайды. Бұл - ғажайып құбылыс.

Абайдың саяси-әлеуметтік лирикасын талдар тұста, алдымен, ақын - өз дәуірінің үні екенін ескеру шарт. Суреткер өзі өмір сүріп отырған қоғамнан тыс, жеке-дара қалып, томаға тұйық өмір сүре алмайды. Ен өзіндік дүние танымына сәйкес әлеуметтік көзқарасы бар. Сондықтан, өмір құбылыстарын суреттегенде оған өз қарым-қатынасын көрсетпей қала алмайды. Өз шығармасында сәулелеңген өмір шындығы туралы өз кесімін айтып, өз «үкімін» шығарады. Абай да өз лирикасының керекті жерінде кейбір қоғамдық қатынастардан белгі бере отырып, өзінің өмірге көзқарасын, таным-тапғамын, идеялық бетін айқындайды. Абай - өз дәуіріне қатал сыншы болған адам. Қараңғы даладағы қат-қабат қарау әрекеттер - заңсыздықтар мен зұлымдықтар ақынды қатты күйзелтеді де, дәл осы жеке басқа тән жай- күйлер енді бірде арнасынан асып, қоғамдық сипат алған. Сонда, ақынның бір адамды сынағаны - сол сияқты бүтін бір қауымды сынағаны, тілін болыс пен ұлыққа түйресе, сол кеселді туғызып отырған патша әкімшілігіне түйрегені болып шығады.