Вбелой шубе, плечист, весь от снега седой, слеп и нем, с серебристой большой бородой, враг всему, что живет, с омраченным челом он, скрипучий, шагает зимой снеговой. старый сват, белый дед натворил много бед. от дыханья его — стужа, снег и буран. тучу шапкой надвинув на брови себе, он шагает, кряхтя, разукрашен, румян. брови грозно нависли — нахмуренный вид; головою тряхнет — скучный снег повалит. злится он, словно бешеный старый верблюд, и тогда шестистворная юрта дрожит. если дети играть выбегают во двор, щиплет нос он и щеки им злою рукой; в армяке, в полушубке дубленом пастух повернулся к холодному ветру спиной.
perminovaea
11.04.2021
Қазақ халқының салтында үлкенді сыйлау әдептіліктің бір үлгісі болып табылады. ата-ананы сыйлау, оларды қадірлеу, ізет көрсету ң ең қастерлі қасиеттерінің бірі. кіші үлкенді сыйласа, үлкендер де өз тарапынан оған лайық ықылас білдірген. содан барып үлкен мен кіші арасында жарасымды қарым-қатынас орнаған. ол әдетке айналып әдептілік ережелерін тудырған. үлкендер отырған жерде сөз жарыстырмай, ізет көрсете білу, көңілге қарай сөз айту, қажет кезде өзіңді ұстай білу халық дәстүрінде қалыптасқан қасиеттер. әдептілік бойында бірден қалыптаспайды. ол - біршама жылдардың, қоршаған ортаның, жақсы тәрбиенің жемісі. ата-ана өз үшін тәртіптілік пен сыпайылықтың, жарасымдылықтың, қамқорлықтың үлгісі, отбасындағы тәрбие құдіреті осында. арасындағы қарым-қатынас әдептілікке негізделсе, жан-жағына жылуын шашады, әдепсіз болса қапаландырады.