Реферат на казахском языке на тему г.костанай.

Қостанай қаласы орыс және украина ауғындармен бас тобыл өзенінің сол жағасында ара 1879 жылы сияқты сауда пункт негізде-, қайда бас жыл сайынғы жәрмеңкелерде шаруалар және кочевой ел тауарлармен: нан, мал шаруашылығы азық-түлік алмас-. қоныстанулар ұсақ зауыттармен будың диірмендерімен қаптап өсті, маңай терінің зауыттары шықты. 1913 жылы тармақпен қостанай-троицк қала тоқулы мен темір жолмен болды, бұл сауда қаланың оның рөлін тағы астам қуаттандырды. қостанайда ұлы қазақ ағартушының және ибрая педагогының алтынсаринның (1841-1889 гг.) қызметі өтіп кетті, мектептің ауын қазақтар жасадым. алтынсаринаның ибрай сияқты оқулықтың авторының қазақ мектептер үшін белгілі. ол на қырылованың и. басни қазақ тілін, толстого л. әңгімеле- аударды. алтынбайдың ибрай бір ұлттық қазақ әдебиеттің бастаушыларынан саналады. қарамастан және xx ғасырда қостанайдың облысының халыктары өзінің жерін ардақтады. ұлы отандық соғыстың батырының и. аты павловтың, қаланы сталинградты оборонявшего, мәңгі халықтың жадында қалады

Мен  өзінің  маму  сүйемін.ол  маған  өмірдіподарила.қарамастан  және  барлық  осы  өмірді  ол  туралыменде  күтеді  және  маған  көмектеседі.қта  ол  мнойвқуыршақтан  және  прятки  деген  ойнады.мама  меніменсурет  салды ,  біз  онымен  бір  мультики  қарадық.қазір  менересектендім ,  бірақ  мамой  көп  уақыт  жасаймын.біз  шасаябақтарға  аралаймыз ,  көрмелерге  деген  жүреміз,бөлек-бөлек  іс-шараларды  посещаем.қашан  біз  үйқаламыз ,  біз  демаламыз  және  сөйлесеміз.біз  мамойсияқты  подруги. мен  өзінің  маму  өте  сүйемін !

        бір он жасар ертіп, егіннен жаяу келе жатса, жолда қалған аттың бір ескі тағасын көріп, айтты: -               анау тағаны, , ала жүр,- деп. әкесіне: -               сынып қалған ескі тағаны алып неғылайын,-деді. әкесі үндемеді, тағаны өзі иіліп алды да, жүре берді. қаланың шетінде темірші ұсталар бар екен, соған жеткен соң, әкесі қайырылып, манағы тағаны соларға үш тыйынға сатты. одан біраз жер өткен соқ, шие сатып отырғандардан ол үш тыйынға бірталай шие сатып алды. сонымен, шиені орамалына түйіп, шетінен өзі бірем-бірем алып жеп, қарамай, аяңдап жүре берді. біраз жер өткен соң, әкесінің қолынан бір шие жерге түседі. артында келе жатқан да тым-ақ қызығып келеді екен, жерге түскен шиені жалма-жан жерден алып, аузына салды. бітегенеден соң және бір шие, онан біраз өткен соң және бір шие, сонымен әр жерде бір әкесінің қолынан түскен шиені он шақты рет иіліп, жерден алып жеді. ең соңында әкесі тоқтап тұрып, шиені орамалымен беріп тұрып айтты: -               көрдің бе, мана тағаны жамансынып жерден бір ғана иіліп көтеріп алуға еріндің, енді сол тағаға алған шиенің жерге түскенін аламын деп бір еңкеюдін орнына он еңкейдің. мұнан былай есіңде болсын: аз жұмысты қыйынсынсаң - көп жұмысқа тап боласың; азға қанағат ете білмесең - көптен де құры боласың- деді.