Тәуелдік жалғау разобрать слово жануар

Жекеше тауелдену менің жануарым сенің жануарын сіздің жануарыныз оның жануары ортак тауелдену біздің жануарымыз сендердін жануарларын сіздердің жануарларыныз олардың жануары

Көктемде табиғат ана оянады, қыстың қары еріп, құстар жылы жақтардан қайта оралады.ағаштар бүршік жарып гүлдейді.” деген сарында басталатын.одан бері талай көктем келді кетті.әр көктем ерекше, бір керемет, сыры бітпес бір тылсым. әсіресе қызығы, мына көктем алды мезгіл.қыс пен көктемнің алмасар уақыты.бір бірімен сықылықтап қуаласпақ ойнаған кішкентай есіме салады менің.біресе қыс көрінеді, біресе жылы көктем лебі.ақыры соңында қыс шаршап тынады дағы, ал көктем керісінше күшіне күш қатып, ойыннан қалып бара жатқан қысқа бұртия қалады да көз жасын төгіп жібереді. ойынға басқа келіп қосылғанша осылай жалғасады.келесі ол жаз мезгілі. биылғы көктем ерке көрінді маған.сыңғырлаған күлкісін, жылт еткен жанарын бір көрсетіп ғайып болатын ерке бір қызды еске салды.жүректі қ, бірақ дүрсілдетпейді.бірақ сонысымен баурайды.ішіңнен сол бір тәтті сәтке деген қуанышты сезесің, асыға күткендей боласың. табиғаттың бұл құбылысы мен ішкі құбылыстың сәйкес келуі де байқалды биыл.көктем жылы күндердің, жаз шырайының хабаршысы болса, өмірдегі жаңа белестерге деген бет бұрыстың, жаңа бір беттің ашылуы, бір өзгерістің, бір кезеңнің алмасуының хабаршысы сияқты, екеуі де қ, асықтырады, тағатсыздыққа душар етеді,

Анам тілі қадірлі, бағасы алтын анам тілі, сенімен бағаланған ң түрі. төрт бөліп түн ұйқысын жұбатам деп, сенімен әлдилеген анам мені. бесікте белім буып бітіскемін, сөйлесіп шешем жүнін түтіскемін. «апа», - деп, «ә», - деп жылап, аузымды ашып, емшектен еңбек қылып сүт ішкемін. маңымды сеніменен танығамын, сеніменен қуанып, налығамын. дене ауырлап, жан жалқау тартқан шақта, «уһ» деп шаршап, дем алып шалығамын. тілегенім, қорыққаным – бәрі де сен, сасқанда да жармасам ойбайыңмен. апкәусар болса дағы ұжмақтағы, тәттілікті көрмеспін сенімен тең. (і.жансүгіров. 1921)