Ана омирдин шырагы такырыбына шыгарма

Ана жайлы ойынды,айтып тауса алу мүмкін емес. әркімнің өз анасына деген махаббаты шексіз.ана-әрбір үшін ең жақын .ана бір қолымен бесікті тербетсе, бір қолымен әлемді тербетеді. ана - дүниедегі ең қымбат жан. біз дүние есігін ашқанда ана сүтінен нәр алдық. ананың ақ сүтін ақтау біздің парызымыз! сондықтанда анамызды қастерлейік,достар!

Лушникова Надежда Андрейқызы 1940 жылы 22 қарашада Алматы облысы Қарасай ауданы (бұрынғы Қаскелең ауданы) Шамалған ауылында дүниеге келген.

1961 жылы Қызылорда мемлекеттік университетін (бұрынғы Қызылорда педаогогика институты) бітірген.

1969 жылы Абай атындағы Қазақ ұлттық педагогикалық университетінің филология факултетін бітірген.

Еңбек жолын қазақ тілі мен қазақ әдебиеті пәнінің мұғалімі болып бастаған.

1962 — 1984 жылдары Қызылорда облысы Сырдария ауданы комсомол комитетінің хатшысы

Қызылорда облысы “Ленин жолы” газетінде әдеби қызметкер, “Жазушы” ба редактор, ауыл мектептерінде мұғалім болды.

1985 жылдан Алматы облысы Жамбыл ауданындағы Ү. Кәрібаев мұражайының директоры.

Объяснение:

Әже.Әже-ата-ананың анасы, үйдің үлкені, мейрімі мол, құшағы кең, ақылы сара, өзі дана, немере мен шөберелердің сүйікті жаны. Десе де қазақ әдебиетінде әже жайлы өлең жазып,прозаға қосу ХХ ғасырда қолға алынды.Оған себеп – бірінен соң бірі жалғасқан тарихи әлеуметтік жағдай.

Әжелер өнегесі мен олардың тәлім-тәрбие ұрығын себуші , ұлттық салт-дәстүрлі кейінгі ұрпаққа аманаттаушы ретіндегі ешкім қайталай алмайтын бейнесі XVI-XVIII ғасырларда-ақ айқындаоып,ХХ ғасырдағы қазақ прозасында , поэзиясында анық көрініс табуына елеулі әсер етті. Ел тарихында бір рулы елге ана болып, ел бірлігін сақтап келген Домалақ ана, Абайдың әжесі Зере секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдаған. Әжелер туралы жазылған өлендер де көп. Әнге айналғандары қаншама ?! Мәселен, М.Мақатаевтың «Ақ қимешек көрінсе», Қ.Мырзалиевтың «Асыл әже», Ж.Нәжмеденовтың «Әжеме», Ербол Бейілхан «Әже», С.Жиенбаевтың «Таба нан», тағы басқа әже тақырыбығындағы өлеңдері.

М.Мақатаевтың «Ақ қимешек көрінсе», деген әже туралы өлеңіндегі әже туралы ойлар жоғарыдағы аты аталған туындылардағы әжелер бейнесімен байланысы қандай ? Аталмыш шығармалардағы әжелер- «Әлемдегі әженің бәрі бір ме»?! деп

Мұқағали ақын айтқандай, таққа отырып ел басқармағанымен, ерінен бұрын сөз бастамағанымен, барлық тәрбиенің, барлық құндылықтың бастауында тұрады. Әжелер өнегесі – ұрпақтаң-ұрпаққа ұласып ,ғасырдан-ғасырға жалғасатын тәрбиенің таусылмас қайнар көзі болып саналады. Обал,сауып, ынсып, парыз, аманат, борыш қанағат секілді ұғымдар маңызының айқындалып , бала санасына терең сіңуіне әже ықпалы зор екендігі сөз болды. Өз жұртының дәстүрін күзеткен әжелерге деген сағыныш, ерекше құрмет анық байқалды. Көнеден жаңаға бет алған әжелер образы қазақ халқының салт – дәстүрімен , тәлім-тәрбисімен тығыз байланысты. Болашақ ұрпақты тәрбиелеуде әженің орны, әженің рөлі айтарлықтай.