Жаксыз сөйлемді көрсетіңіз а сабаққа кешігу ге болмайды в баяу ескен қоңыр жел с отан оттан да ыстық д мен бугин киноға барамын е кайда барасыз

Жақсыз сөйлемді көрсетіңіз а) сабаққа кешігуге болмайды

Баяғыда ағалы-інілі екі аяз болыпты. қыс бойы олар жержерді шарлап, қыдырғаннан басқаны білмейді екен. бірде інісі ағасына:   – көк мұрын аға-аяз, бұл жұртты суыққа үсіртсек қайтеді? – дейді ерігіп. – несі бар? қызыл мұрын інім, халықты тоңдырып, бір рақаттанайық, – деп құптайды оны екінші аяз.   – ал, кеттік, жолда біреу-міреу кездесіпте қалар. ермек іздеп аттанған екеуі бір кезде ат тұяғының дүбірін естиді. бұл шанасын атына жегіп, қалаға қарай бағыт алған бір бай саудагер мен орманға отын әкелуге бара жатқан кедей еді. қызыл мұрын аяз:   – өзінің киімі жұпыны екен, қолғабы да жыртық. мен оны тез-ақ аязға үсірермін. ал саудагерге сен бар, менің оған шамам келе қоймас, – деп кедейді таңдайды.    – айтқаның болсын! – дейді де көк мұрын аяз саудагердің соңына ілеседі. кешкісін ағайындар тағы да кездеседі. көк мұрын аяз көңілді. қызыл мұрын одан: – не, саудагерді үсіре алдың ба? – деп сұрайды. – иә, – дейді көк мұрын аяз. – қалай үсірдің? – деп таң қалады інісі. ағасы мақтанып: – алдымен тонын, сонан соң малақайын, тіпті етігіне дейін шешіп алдым, – дейді де енді інісінің әңгімесін тыңқ болып, – ал сен кедейді қатыра алдың ба? – деп сұрайды. – мен емес, ол мені қатырып кетті, – дейді қызыл мұрын күрсініп.  – жолда ызғарлы желімді үрледім, кедей шанасынан түсіп, жаяу жүг іре жөнелді. бұл жағдайда оны тоңдыру мүмкін емес болды. «қап бәлем, тоқтаған кезіңде көрерсің» деп ойладым. бірақ ол орманға келісімен алып, ағаш жара бастады. қимылдаған сайын денесі қызып, сырт киімін шешіп тастады. тіпті, жыртық қолғабын да лақты рып жіберді. өшімді шешкен киімдеріне жасырынып алмақшы едім. ол жұмысын бітірген соң, мені ағашпен ұрғылай қуды емес пе? ! бүйіріме оңбай соққы тиді, – деп аяқтады сөзін қызыл мұрын аяз. болған оқиғаны асықпай тыңдаған ағасы: – иә, інім, бұл – сен үшін үлкен сабақ. ң тоннан да күшті жылуы барын есіңе сақтарсың, – депті.

спандияр көбеев  (1878,  меңдіқара ауданы,  қостанай облысы  -  1956) - қазақ жазушысы, қоғам қайраткері, қазақстанның еңбек сіңірген мұғалімі.

1878 жылы бұрынғы  торғай  облысы,  обаған  болысына қарасты нөмiрі үшiншi ауылда - қазiргi  ақсуат  ауылында дүниеге келген. анасы айтбоз өте қайратты, ақылды, ауылының ортақ анасы сияқты қадiрлi болған көрiнедi. әкесi көбей хат таныған, шыншыл, тек қолөнерiмен күн көрген. әке-шешесiнiң үлгi тәрбиесi болашақ педогог-жазушының мiнез құлқының қалыптасуына көп әсер еткен. мектеп жасына жетiп қалған бiрде әкесiмен бiрге бұл кездегi дәулеттi кiсi соқытбайдың ауылына барғанда,  ыбырай алтынсариндi  көредi. көп кешiкпей сол ауылда ұлы ағартушы ы. алтынсарин бiрiншi рет екi жылдық мектеп ашады.

1887 жылдың желтоқсанында алтынсариннiң тiкелей көмегiмен спандияр сол мектепке алынады. содан кейiнгi жылдары  қарағайлыкөл  деген жердегi төрт жылдық болыстық мектепте бiлiм алады да,  қостанай  қаласындағы алтынсарин ашқан орыс-қазақ мектебiнде оқуын жалғастырады. ендi ол осы қаладағы жаңадан ашылған екi жылдық педагогикалық курсқа түсiп, оны 1901 жылы бастауыш мектеп мұғалiмi деген мамандық бойынша бiтiрiп шығады.

спандияр көбеев петропавлскiде оқытушылық қызметiн атқарып жүргенде, сол кездегi ұлы орыс халқының атақты жазушысы  и. крыловтың  бiрнеше мысалдарын қазақшаға аударып, баспаға ұсынады. ол аудармалары «үлгiлi тәржiме» деген атпен 1940 жылы және «үлгiлi » (1912 жылы) кiтаптары басылып шығады. осы кiтаптарына енген өлеңдерi мен әңгiмелерi жасөспiрiмдердi еңбек пен бiрлiкке, тату-тәттi ынтымаққа шақырған.