Фонетический разбор на казахском языке слово сыпайлык

  Сыпайылық - зат есім.

  Сы (ашық буын)-па(ашық буын)-йы(ашық буын)-лық (бітеу буын)- 4 буын, 4 дауысты, 5 дауыссыз.

с-дауыссыз, қатаң;

ы-дауысты, жуан, қысаң, езулік;

п-дауыссыз, қатаң;

а-дауысты, жуан, ашық, езулік;

й-дауыссыз, үнді;

ы-дауысты, жуан, қысаң, езулік;

л-дауыссыз, үнді;

ы-дауысты, жуан, қысаң, езулік;

қ-дауыссыз, қатаң.

9 әріп, 9 дыбыс.

«Сыпайылық» сөзінің фонетикалық талдауы.

Сыпайылық – 4 буын: сы – ашық, па – ашық, йы – ашық, лық – бітеу.

С – дауыссыз, қатаң;

Ы – дауысты, жуан, қысаң, езулік;

П – дауыссыз, қатаң;

А – дауысты, жуан, ашык, езулік;

Й – дауыссыз, үнді;

Ы – дауысты, жуан, қысаң, езулік;

Л – дауыссыз, үнді;

Ы – дауысты, жуан, қысаң, езулік;

Қ -  дауыссыз, қатаң.

Сөзде 9 әріп, 9 дыбыс бар.

В статье рассматривается история возникновения, народные традиции и утилитарные особенности юрты, являющейся символом кочевой культуры. Авторы анализируют исторические предпосылки возникновения и этапы развития юрты как типа жилища; дают характеристику ее основных конструктивных элементов; описывают внутреннее убранство, интерьерные предметы и узорно-орнаментальные композиции, используемые в оформлении пространства. Особое внимание сосредоточено на раскрытии идеи, что юрта – не просто жилище, а своеобразный вид народного искусства, аккумулирующий идеи, которые консолидируют материальные ценности с духовным богатством народов Евразии. По мысли авторов, юрта – символ и шедевр кочевой цивилизации казахов, определивший мировоззренческий опыт кочевой жизни народа и их традиционный духовно-материальный быт.

Көмір – өсімдік қалдықтарынан түзілген жанғыш, қатты шөгінді кен жынысы. Көмір құрамында әр түрлі мөлшерде минералдық қоспалар (50%-дан аспайды) бар, ол басқа шөгінді кен жыныстарының арасында қабаттар түрінде кездеседі. Көмір үш генетикалық топқа бөлінеді: гумолиттер, сапропелиттер, сапрогумолиттер

Олардың біріншісі – тек жоғары сатыдағы өсімдік қалдықтарынан, екіншісі – негізінен, төменгі сатыдағы өсімдік қалдықтарынан, ал сапрогумолиттер аралас өсімдік қалдықтарынан тұрады.

Химиялық құрамының, физикалық және технологиялық қасиеттерінің өзгешеліктеріне қарай көмір мынадай негізгі табиғи түрлерге ажыратылады: қоңыр көмір, таскөмір, антрацит. Көмірдің қасиеттері оның петрографиялық құрамына, көмірлену дәрежесіне және минералдық микроқұрауыштардың мөлшеріне байланысты болады. Көмірдің тығыздығы 0,92 – 1,7 г/см3 аралығында, бұл көрсеткіштің мәні күлділік азайған сайын төмендейді; қаттылығы Моос шкаласы бойынша 1 – 3 аралығында. Органикалық массасының элементтік құрамы көміртектің басымдылығымен (қоңыр көмірде 65%, антрацитте 98%), оттек (тиісінше 30-дан 1%-ға дейін) және сутек (6-дан 1%-ға дейін) мөлшерімен сипатталады.