“ана” – әрбір ң жарық дүниедегі ең жақыны, жанашыры, қадірлісі, қамқоршысы ақ сүтін беріп аялаған жанын да аямаған ардақтысы. ана – жүрек, жүректі құдіретте. ана – тірек, тіректі құрметте, ана – шыңың, шыңыңа сағынып жет. ана – күнің, күніңе табынып өт. – деп жырлағым келеді. кез келген ң әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен ға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен анадан тарайды. ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбатады. үшін анасы бармайтын құрбандық бар ма? ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. өз бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі. ал ң анаға деген махаббаты жеткіліксіз. оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір ң парызы. кейбір арасында, өз ата-анасын жөндеп сыйламайтын, еңбегінің қадірін білмейтін, айтқан тілін алмайтын да кездесіп қалады. мұндай өсе келе ата-ананың борышын өтемек түгілі, екі жүзді сұрхия болып шықпасына кім кепіл. ылайым ң тәрбиесі қызығарлықтай болып өсе берсін дегім келеді.
zdl2008
09.03.2023
Ер туған жеріне, ит тойған жеріне. человека тянет туда, где он родился, собаку тянет туда, где она наелась. гүл өз жерiнде ғана – гүл, өз отанында ғана - . цветок лишь на своей поляне – цветок, человек лишь на родине – человек. өзіңнің ғажайып отаныңды ұмытпа, өз туған жеріңе ешқашан соқпай өтпе. свою родину прекрасную никогда не забывай, места, где ты родился, никогда не обходи. отаныңның әр ағашы күлімдеп тұрады. на своей родине каждое дерево улыбается. тамырсыз жусан да өспейді. без корня и полынь не растёт.