Батамен ел көгерер(8-10 предложений)

Қазақ халқымен бірге жасап келе жатқан, тамаша салт-дәстүріміздің ішіне кіретін сөз өнерінің бірі – бата. Бұл дәстүр Шығыс халқында, соның ішінде қазақтарда кеңінен тараған. Бата беру – жақсы тілек тілеп, адал ниетті білдіру. Ақ бата адамға рухани қуат, күш сыйлайды да, халық жақсылққа сеніп, шаттық, ынтымақ, береке болады деп ырымдайды. Бата қандай жағдайда берілмесін адамды кісілікке, имандылыққа, мейірімділікке тәрбиелейді. Бата беруді дәстүрге айналдырған ата-бабамыз «жаңбырмен жер көгерер, батамен ел көгерер» деп кейінгі ұрпаққа ықылас білдіріп, тілек тілеуді ұмытпаған. Әдетте, бата беру ауылдың үлкендерінің, қадірлі қариялардың, атақты батырлардың, ақындарының, би-шешендерінің, ақсақалдарының, жолы үлкен адамдардың, құдайы қонақтың үлесіне тиген.

1.Еңбек деп адамның өз қажетін қанағаттандыруға бағытталған қаракеті, жұмысы мен ісін айтады. Ал еңбексүйгіштік еңбек етуге деген құштарлық, еңбекқорлық.                                                                                     2. Өз жұмысын сапалы атқаратын, жұмысына жауапкершілікпен қарайтын, берілген тапсырманы дер кезінде мүлтіксіз орындайтын адам. 3.  Ешкандай.                                                                                                          4. еңбек адамға біріншіден адал нан табу үшін, екіншіден ата- ана, отбасымызды асырау үшін қажет.                                                                       5. бұл мен үшін ешқандай айырмашылық жоқ, бірақ ең бастысы - жақсы табыс табу

6.  Адам алғыр, батыл, ақылды болу керек осы қасиеттерiң болса алысқа барасың.Оған небiр-небiр мысалдар бар.                                                      

Объяснение:

Объяснение:

Елордадағы Қ.Қуанышбаев атындағы Мемле­кеттік академиялық қазақ музыкалық драма театрына жиі барамын. Театрда қойылатын жаңа қойылымдардан қалмаймын десем бо­лады. Ғажайып өнер ордасының тұрақты көрер­менімін. Ондағы талай рөлдерді сомдап жүрген әртістердің шеберлігі маған жақсы таныс.

Мәселен, өзіме белгілі қаламгер Рахымжан Отарбаевтың тума таланттың азапқа толы өмірін өріп жазған «Әміре» драмасы қатты ұнады. 1925 жылы Париж­де өткен Бүкілдүниежүзілік ­«ЭКСПО» көрмесіне қатысқан Әміре Қашаубаевтың тағдырына арналған туындының сахналық шешімдері көрерменді бейжай қалдырмады. Қойылымның режиссері Нұрлан Жұманиязов тың ізденістерге барған. Бас кейіпкердің Парижге барғанда халқымыздың тағы бір аяулы ұлы Мұстафа Шоқаймен кездесуі де, көрнекті қайраткердің жат жерде елді сағынып жүргені де шынайы берілген. Спектакльдің бас кейіпкері «Әміре» бейнесін театр әртістері Қасымхан Бұғыбай мен Асылбек Қапаев келісті сомдады.

Ал Қаллеки театрының көркемдік жетекшісі, Қазақстанның халық әртісі Талғат Теменов қойған «Қызыл орамалды шынарым» атты лирикалық драмасы көрерменнің көңілінен шыққан спектакль болды. Қырғыздың әйгілі жазушысы Шыңғыс Айтматовтың «Арманым, Әселім» повесі негізінде сахналанған туындыда қос жастың адал махаббаты айрықша бедерленген. Ұзатылып бара жатқан жерінен туған-туыстарын тастап, сүйгенімен кете барған Әселдің өмірі де адамға терең ой салады. Бір-ақ рет жіберілген ағаттық Ілиястың отбасынан айырылуына әкеп соғады. Міне, осы оқиғалардың бәрі де өмірдің өзінен алынған.

Қысқасы, шаһардағы бас театр­дың әр қойылымын қалт жібермеймін. Алғаш Ақмолада қазақ театры ашылғанда қуа­нышымызда шек болмады. Бүгінгі «Астана» концерт залында көрнекті суреткер Ғабит Мүсіреповтің «Ақан сері–Ақтоқты» трагедиясымен театр шымылдығы түріліп еді. Содан бері біраз уақыт өтті. Өнер ордасының арнасы кеңейді. «Астаналық» деген мәртебесі де бар. Үнемі театр ұжымына тілектес болып отырамын. Бізді олар жақсы дүниелерімен қуанта берсін!