Қақ, ғат, зың, да, ге, нар буындарды пайдаланып үш сөз жаз

Қатқақ, асқақ, қақпақ. Сағат, тағат, қанағат. Қызың, ызың, зың-зың. Қырда, жазда, ауылда. Гүлге, елге, жерге. Шынар, Нарғыз, Нартай.

Қазақстан таулар мекені яа қазакстан республикасы таулармен қапталған.мысалы: алатау,түрген шатқалы, сарыарқа,мұғалжар,маңғыстау таулары және тағы да басқа көптеген таулар бар. осы тауларда әлі күнге дейін таутекелер, арқарлар, қарақұйрықтар мекен етеді. барсакелмес аралынан құландар әкелінген. аймақ көненің көзі саналатын ескерткіштерге бай: тасқа салынған суреттер, қорғандар әлі де зерттеліп келеді. қазақстанның ең биік нүктесі – хан-тәңірі (6995 м) бар.хан тәңірін басқаша тянь-шань деп атауға болады

Объяснение:

Қазақ халқының жазу мәдениетінің қалыптасуы тарихына.

Қазақтар өзінің халық, ұлт болып қалыптасу жолын көне түркілер заманынан бастаса, оның жазу

мәдениетінің тарихы да сол дәуірден бастау алады.

Ол кездегі түріктердің тілін қолданылу барысына қарай , әдетте, тіл мамандары үш кезеңге бөліп

қарастырады: а) тукю тілі қолданылған дәуір (V-VIII); ә) көне ұйғыр тілі қолданылған дәуір (VIII-

IX); б) көне қырғыз тілі қолданылған дәуір (X-XI). Осы кезеңдер ішінде Орхон-Енисей жазу

ескерткіштері жазылған, ежелгі ұйғыр жазуының үлгілері пайда болып, оғыздар мен

қыпшақтардың аралас әдеби тілі жасала бастаған. (1)

Орхон-Енисей жазуы Қытай іргесінен бастап Орта Азия, одан әрі Венгрия жеріне дейін тарап, кең

жайылған. Оның қолданылу тарихы V және IX-X ғасырлар аралығын қамтиды. ТекX-XI ғасырдан

бастап, Орхон-Енисей жазуының орнына біртіндеп ұйғыр жазуы, кейін түгелдей араб жазуы

қолданылатын болды.

X-XI ғасырлардан бастап қолданыла бастаған араб жазуы түркі халықтары тілдерінің

ерекшеліктеріне сәйкестендірілмей, арабтарда қалай қолданылса, сол қалпында өзгеріссіз түркі

тілдерінде де қолданылды. Бірақ соған қарамастан ол оншақты ғасыр бойы түркі халықтарының,

соның ішінде, қазақ халқының да мәдени-рухани дамуына қызмет еттіп келді.

Латыннан кирилл жазуына көшу. (2)

Араб графикасының қазақтың дыбыстық жүйесіне сай еместігін турколог ғалымдар ХІХ ғасырдың

ІІ жартысында-ақ байқаған. Осыған байланысты Ш. Уәлиханов, Ы.Алтынсарин, А. Ильминский, П.

Милиоранский сияқты ғалымдар араб графикасын тастап, орыс графикасын алуды ұсынған.

Жазу мәдениетіне байланысты бірқатар пікір “Дала уалаяты” газеті бетінде де жарияланды: “Араб

әліпбиінде әуезбенен келетін жұмсақ әріп аз. Алайда болса араб әліпбиіменен қазақтар һәм басқа

мұсылман халықтары пайдаланып хат жазады. Ләкін қазақ сөздерінде жұмсақ әріптерменен

жазылатын әр түрлі әуездер көп”,- деп жазады Д.Сұлтанғазин. (3)

Байтұрсынов та атсалысып, араб графикасын қазақ тілі жүйесіне сәйкестендіруде зор еңбек етті.

Ол 1912 жылғы жарияланған мақаласында балалардың оқу саласында тез өсіп жетілуінің бір кілті

жүрген жазуымызды өз тіліміздің дыбыстық жүйесіне сәйкестендіру, оны сәйкестендіру үшін

тілімізде қандай және қанша дыбыстар бар екенін ашып, соларға үйлесімді әріпті айқындау қажет

деп есептеді. А.Байтұрсынов араб графикасын реформа жасап, дүниеге өзінің “төте жазуын” алып

келді.