Мырза Хайдар Дулаттың «Тарих-и Рашидиі» әдеби жәдігер
Орталық Азияның XVI ғасырдағы атақты тарихшысы, әдебиет майталманы Мұхаммед Хайдар Дулаттың (1499-1551) өмірі мен шығармашылығын зерттеу мен зерделеу әдебиеттану, тарих, философия, дінтану, лингвистика ғылымдары алдындағы үлкен міндет.
Мырза Хайдардың «Тарих-и Рашиди» еңбегінің құндылығы оның қазақ тарихы мен әдебиетін және мәдениетін өткен түркілік дәуірмен, исламдық тарихи кезеңмен сабақтастыра алуы болды.
Тақырыптың өзектілігі. «Тарих-и Рашидидің» әдеби-көркемдік жағы әлі де болса толық зерттеу нысанына айнала қойған жоқ. Еңбекті зерттеген ғалымдардың көпшілігі оған әдеби шығарма ретінде емес, тарихи еңбек ретінде қарап, бағалады.
Фольклортанушы, академик С.Қасқабасов: «Жыраулар өз шығармаларында идеалды әміршінің бейнесін жасады, -дей келіп, – өздерінің монолог түріндегі айтылатын толғауларында жырлаулар маңызды мемлекеттік мәселелермен қатар заман мен қоғам, адам мен заман, тұлға мен тобыр, сондай-ақ имандылық пен қайрымдылық, өмірдің өткіншілігі мен адамның опасыздығы, өлім мен өмірдің қайшылығы сияқты моральдық, этикалық, фәлсафалық проблемаларды көтеріп, қоғаммен байланыстыра жырлап отырады» деп жазған болатын [3, 8 б.]. Осы айтылған ғұлама пікірдің Мырза Хайдар шығармашылығына түгелдей қатысы бар. Өйткені, ХVІ ғасырда өмір сүрген Асан Қайғы да, Қазтұған да, Шалгез де Мырза Хайдардың замандасы, ұлысы басқа болғанымен ұлты бір қандастары. Олар да Мырза Хайдар Дулат секілді Әз Жәнібек хан, Битемір, Ораз-Мұхаммед сынды қазақ хандары мен Ноғай әмірлерінің сарайы маңында тіршілік етіп, әміршісі мен заманының күрделі де келелі мемлекеттік маңызды тақырыптарын сөз етті.
Мырза Хайдар «Тарих-и Рашиди» еңбегінде 1346-1546 жылдар аралығындағы Орталық Азия, Тибет, Ауғанстан, Кашмир, Иран, тіпті Иракқа да қатысты көптеген тарихи оқиғаларды, сондай-ақ автор өзі өкілі болып табылатын қазақ өмірінің де бірқатар деректерін сол дәуір шындығына сай баяндайды. Ғұмырнамалық әдеби еңбегін жазу барысында Мұхаммед Хайдар қоғамдық шындықты басты принцип ретінде ұстайды, сонымен бірге өз шығармасының көркемдік-әдеби жағына мұқият назар аударады
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Сочинение на темму хорошие качества человека
В разных книгах и фильмах персонажи делятся на отрицательных и положительных. Настоящие герои привлекают своими человеческими качествами, настоящие злодеи – отталкивают. Что же это за качества характера, которые называют хорошими? Давайте попробуем разобраться.
У всех народов и в любые времена в людях всегда ценилась отзывчивость и доброта. Не случайно даже в детских сказках персонажи, которые добры к другим людям, животным или даже растениям, всегда выходят победителями из трудных ситуаций. Вот, например в сказке Андерсена девочка Герда бескорыстно своего друга из плена злой Снежной королевы, проявляя доброту ко всем встречным, поэтому ей удалось почти невозможное.
Бывает, что и в жизни. а не только в литературе, мы встречаем людей, готовых творить добро бескорыстно. Сейчас очень много разных волонтеров обездоленным людям: бездомным, сиротам, инвалидам. И не только людям, но даже и животным. Во многих странах созданы центры нуждающимся.
Когда где-нибудь случается бедствие, то оказывается, что многие готовы бескорыстно оказать поддержку. Одна бабушка связала больше ста пар носков, чтобы отправить их в Приморский край, когда там случилось наводнение. Наверное, в ее возрасте это было не так уж легко, но ее доброта и отзывчивость не позволили ей остаться безучастной к чужому горю.
Еще одним качеством, которое не обесценивается, является честность. Никому не приятно, если его обманывают. Причем, чаще всего обманщик старается получить для себя выгоду, говоря неправду, или избежать заслуженных упреков и наказаний. Честный же человек никогда не станет искать выгоду. Если он может что-то сделать, он это сделает, он не станет изворачиваться и придумывать причины, мешающие ему выполнить
В крайнем случае, он честно скажет, что не сможет и объяснит почему.
Очень ценят в обществе и в личных отношениях ответственных людей. Если человек неравнодушен к тому, что происходит вокруг него, чувствует личную ответственность за события, то с ним не страшны любые испытания. Такие люди не могут пройти мимо находящегося в беде, они всегда найдут время, чтобы В прессе довольно часто рассказывают о ситуациях, которые благодаря действиям ответственных людей не превратились в трагедию.
Иногда к хорошим человеческим качествам относят пунктуальность. Но я думаю, что это второстепенная черта. Ведь и злодей может быть пунктуальным. Хорошие качества предполагают красоту души, а не умение приходить всегда вовремя. Нужно также заметить, что совсем не обязательно к хорошим качествам относится умение добросовестно выполнять свои рабочие или учебные обязанности. Хорошего ученика или хорошего специалиста далеко не всегда можно охарактеризовать как хорошего человека.