Алиханның анасы- мұғалім. он да әлихан секілді оқиды жазады. әрине. әлихан уй тапсырмасын күндіз орындап қояды. ал анасы жазу үстелі кешкісін отырады. әлихан түнде оянып кетті. қарсы бөлменің шамы жанып тұр. қараса анасы дәптерлерді тексеріп отыр. сірә шаршаған . көзі кіртиіп кетіпті. маңдайың уқалап қояды. демалыс тезірек келсе екен апам делала еді - деп ойлады әлихан придумайте продолжение и сделайте деңгей мәтіннен етістіктердi теріп жазып жағын анықтаңдар үлгі оқиды - ол оқиды ( 3 жақ) дұрыс жазылған сөйлемдерді табыңдар әлихан үй тапсырмасын анасы жазу үстеліне кешкісін отырады анасы дәптер тексеріп шаршамаған демалыс тезерік келсе екен әлиханның анасы мұғалім и придумайте продолжение рассказа

Әлихан орнынан тұрып анасына жаны ашып көмектесті. Солай екі адам бірігіп дәптерлерді тексеріп бітті. Анасы Әлиханға рахмет айтты. Осылай күнде Әлихан анасына көмектесіп жүрді. Міне көптен күткен демалыс та келді. Анасы мен Әлихан күні бойы қаланы аралады. Анасы мен Әлихан бұған өте қуанышты.

Жазады- ол жазады, 3 жақ
ОРындап қояды-ол орындап қояды 3 жақ
Отырады-ол отырады 3 жақ
оянып кетті-ол оянып кетті 3 жақ
жанып тұр- ол жанып тұр 3 жақ
тексеріп отыр-ол тексеріп отыр 3 жақ
шаршаған-ол шаршады 3 жақ
кіртиіп кетіпті -ол кіртиіп кетіпті 3 жақ
уқалап қояды-ол уқалап қояды 3 жақ

Алғашқы “Сырдария” деген өлеңі “Еңбекші қазақ” газетінде жарияланған (1925). Тұңғыш өлеңдер жинағы “Жалшы” деген атпен 1928 ж. жарық көрді[1]. 30-жылдарда өлеңді өндірте жазып, “Екпін”, “Шахтер”, “өлеңдер” жинағын баспадан шығарды.Ақынның 1935 — 51 ж. аралығында жазған “Май”, “Батыр”, “Сәтбаев”, “Еділ-Дон”, “Келес қызы” поэмалары нақты өмір шындығынан алынып, қазақ азаматтарының ерлігі мен өнегелі істерін бейнелеуге арналған. Әбдіқадыровтың “Қажымұқан” повесі 1954, 1956, 1959 ж. қайта басылды, 1970 ж. орыс тілінде жарық көрді. “Алатаудың бауыры” (1935), “Амантай” (1936), “Тапқыш” (1937), “Тәтті қауын” кітаптары республикада балалар әдебиетін дамытуға айтарлықтай үлес қосты. “Серт” жинағына 1941 — 45 ж. Ұлы Отан соғысы жылдарында майданда жүріп жазған өлеңдері топтастырылған.[3]

Жауынгер аға

Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.

Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.

Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.

Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)