56) қай әріп дыбысталуы бойынша ӛзгелерінен басқаша? a) ә b) о c) я d) а e) ы

С) Я: осы дұрыс жауап болып есептелінеді себебі Я дегенде екі əріп яғни И,А əріптері дыбысталады

Интернет - сол үлкен емес сән, ал тәсіл үшін жұмыс, тамаша және припровождения уақыттың. мен бы сұрақты қарау қаладым, қандай меншікті рөлді интернет жастың өмірінде ойнайды және мен ауызекі. миллиондаған арада жаһанда бас-басы күнді интернет деген соғады. бас кое-кого сол уже қанда - интернете бол-. сол, әрине, кері, қашан виртуальной өмір алдым нақтылықпен алалайды, қашан интернет өмірдің бейнесінің болады. мен айту енжарланамын, не мен қарсы интернета, бірақ барлық ақылды шекараларды иметь керекке. менде үйдің интернет имею және охотно анда бірнәрсені іздеймін, қашан қажеттілік ақпаратта имею. интернете біздің әмірімізде алып сан кітаптың, газеттердің және журналдардың. жақында мен, айталық, алты ана гарри поттера интернете оқып тастады. ал тағы интернета артықшылығы - сол электрондық пошта. сол аспа-жалап және арзан коммуникация. менде меншікті электрондық мекенжай имею және сырттың қаласының және елдерден достармен хат жазысамын. бүгін көп бөлек-бөлек интернет - олимпиадалардың ша бөлек-бөлек пәндерге өмір сүреді, қарамастан

Ауыз әдебиеті — халық шығармашылығының айрықша саласы, ауызша шығарылып, ауызша тараған көркем-әдеби туындылардың жиынтық атауы. қазақ халқының мұндай сөз өнерін ғалымдар ауыз әдебиеті деп атаған. сонымен бірге ғылым мен мәдениетте “халық шығармашылығы”, “халық поэзиясы”, “халықтың ауызша сөз өнері” дейтін атаулар да осыған жақын мағынада қолданылады. 1846 жылы ағылшын вильям томс ұсынған “фольклор” (ағылшынша lolk — халық, lore — білім, даналық) сөзі де ауыз әдебиеті атауы үшін халықаралық ғылым атау ретінде орныққан. бұлардың қай-қайсысы да бірінің орнына бірі қолданыла береді. бірақ мағыналары бір емес.[1] мысалы, “халық поэзиясы” дейтін ұғым өлең түрінде айтылатын поэзиялық жанрларды жинақтап атауға лайық болса, “халық шығармашылығы” — халық шығармашылығы мен өнерінің барлық түрлерінің жалпы атауы, “ауызша сөз өнері” — прозалық та, поэзиялық та шығармалардың ортақ ұғымы. бұларға қоса “халық даналығы”, “халық білімі” деп аударылатын “фольклор” терминінің мән-мағынасында да елеулі айырма бар. батыс еуропа, америка, австралия халықтарының ұғымында бұл сөздің мағынасы тым ауқымды. ол халықтың киім-кешек, құрал-жабдық, әдет-ғұрып, тұрмыс-салт, наным-сенім, сондай-ақ түрлі көркем өнерін (поэзия, музыка, би, ою-өрнек, тоқыма өнері, т. б.) тұтастай атау үшін қолданылады. бұл жағынан алғанда ол тек ауыз әдебиетін ғана емес, “этнография”, “этномәдениет” дейтін ұғымдармен де сабақтасып жатыр. “фольклор” атауы орыс ғалымдарының зерттеулері арқылы халықтың ауызша поэтикалық шығармашылығы деген мағынада қалыптасқан. қазақ әдебиеттану ғылымындағы “ауыз әдебиеті” деген ұғым да “фольклордың” осы мәнімен сабақтас.[2] бұлар бірін-бірі толық алмастыра береді.[3] ауыз әдебиетіін зерттейтін ғылымды “фольклортану” деп атау да осыған байланысты. қазақ халқының ауыз әдебиеті өзінің көркемдік-идеялық нәрімен, эстетикалық қуат-тегеурінімен, түрі мен жанрларының молдығымен, тақырыптық және сюжеттік байлығымен, қоғамдық-әлеуметтік және тәрбиелік терең мән-мазмұнымен ерекшеленеді. ол — көне тас дәуірінде пайда болып, түркілік тұтастықты бастан кешірген, одан бері де қазақ халқының қалыптасу тарихымен біте қайнасып, бірге жасап келе жатқан теңдесі жоқ рухани мұра. байырғы ата-ң наным-сенімдерінен, тарихынан, тұрмыс-тіршілігінен, жақсы мен жаман туралы түсініктерінен, асыл арманы, биік мұратынан жан-жақты мағлұмат береді. әрі ұлттық рухани мәдениеттің ғасырлар тізбегіндегі тарихи өзгерісін, этникалық санамен қарайлас жүріп өткен жолын да көз алдымызға елестете алады. ауыз әдебиетінің шығарушысы да, таратушысы да, тыңдаушысы да — халық. сондықтан ол, шын мәнінде, халықтың өз еншісі болып табылады. ауыз әдебиетінің осы өзгешілігі оның әлеум. бітімін де айқын сипаттайды.