Можете перевести на казахский язык. моя любимая легенда-это про толагая-батыра. он был сильным и храбрым.наступил тот день, когда все казахи уже были готовы сражаться.пришли немцы, пришли казахи.после не долгой минуты началась жестокая битва, в которой батыргай выжил..

Менің сүйікті аңыз - Толағай-батыр туралы.
Ол күшті және батыл болды, барлық қазақстандықтар шайқасуға дайын болған кезде немістер келді, қазақтар келді, қысқа уақыттан кейін Батырғай құтқарылды.

Қанша өмір сүргенін әлемдегі адамдар, сонша олар қолдаған бұл дәстүр, сонымен қоса жаратқан. Мұндай, мысалы, дәстүр құрметтеуге тәрбиелеу. Және менің ойымша, бұл пайда ол өзімен-өзі, жай ғана бойы қарым-қатынас.
Үлкенге құрмет болып табылады, онда ритуалом, ол қайталанады, тек бірнеше рет. Біз қолдап, оны әр күні. Я не имею ввиду, бұл ерлік өз ата-аналарға, әжелерге, біз оларды құрметтейміз, өйткені сөздер – бұл тек қана сөздер. Ал сөздер керек бекітуге әрекеттерімен. Және қалай дәлелдеуге аға, біз олардың шынында да құрметтейміз? Өте ме, ауыр ма? Көп пе күш оған қосуы керек. Менің ойымша, бұл емес, қиын да мұқтаж емес дерлік ешқандай күш. Сәл ғана. Емес, ауыр жол беруі орын трамвай немесе троллейбуста. Бірақ бұл белгі " үлкенге-құрмет. Постоять мүлдем қиын, ал әжесіне посидеть жақсы болады. Бұл әдет – ұсақ-түйек, бірақ ол көрсетеді, воспитанный адам, немесе жоқ. Ұл, ол петухом отырса сол сияқты, толып автобуста, ал жанында тұр утомленная әжесі емес тудырады, құрметтеу. Ал кейде, ол сұрайды оның жол беруі орын алған, ал ұл бала бас тартумен жауап береді. Бұл, менің ойымша, мүлдем хамство!
Сонымен қатар, әрдайым сыпайы болуға. Егер әуелде бір нәрсені сұрай, айта кету керек " ", ал аласың онда айтайын, керек алғысымды білдіргім келеді. Болмайды повышать голос ересектер. Бұл жай ғана сүреді. Біз әрқашан олармен келіседі, бірақ керек тежелетін. Егер саған жүгінеді үлкендерден біреу болса, онда әрқашан керек тыңдауға, перебивая, ал айта білуге, өз ой. Өйткені невежливо болады влезать, немесе нашар, канючить немесе айқайлайды. Егер келіспеймін мысленным взором жоғары болса, онда айтамын: "бұл-тыныш, вопля және гама. Кейде осылай келеді вспылить, тырысамын тежелетін. Неуважением сондай-ақ, влезать әңгіме ересектер, ал егер өте айтқым келеді, онда, алдымен кешірім үшін араласу, содан кейін ғана айтуға болады. Басқа да ережелер қатысты қарым-қатынас. Адамдар алады в твоей жизни түрлі керек және өтініш бойынша әр түрлі. Егер бұл мұғалім немесе бейтаныс адам керек атай оны Сіз де атай " сен тек жақын адамдар, олар одан сені: анасы, әкесі, әжесі немесе дедушку. Ал тетку және басқа да туыстарының керек величать тек Сіз.
Барлық бұл ережелер қарапайым, мен оларды емес, және көп, сондықтан менің ойымша, дәл солай керек өзіңді.

Домбыра туралы.

Домбыра екі ішектен құралған қазақ халқының ұлттық музыкалық аспабы. Домбыра киелі аспап десем де болады. Себебі оның ән айтатын, шер қозғайтын, жан арашалайтын, тарихты жалғастыратын, салт - дәстүрлі сақтайтын қасиеттері бар. Қадыр Мырза Әлі атамыз "Домбыра" атты өлеңінде бұл киелі аспапты «Ол мылқауды сөйлетеді, жылатады кереңді» деп суреттеген болатын, себебі домбырадан төгілген әсем ән мен күйді естігенде толғанбау, тебіренбеу мүмкін емес, домбыра кімнің болса да ішкі жан дүниесіне жол табары сөзсіз.

«Нағыз қазақ қазақ емес, нағыз қазақ - Домбыра» деа те айтып жатады.  Менің ойымша, қазақ пен домбыра егіз ұғым, домбыра бағзы заманнан бері халықтың сырын шертіп, әр қазақтың үйінен табылатын киелі аспап, «әу демейтін қазақ жоқ» демекші, домбыраның алар орны ерекше.