Оянның көздері шарасынан шығып, бадырайып тұ​

1239 жылдың басында монғол әскерлері Еділ өзенінің ту сыртынан орыс жеріне екінші жорыққа аттанды. Қызу ұрыстар жүргізе отырып, монғолдар Перяславль қаласын, онан кейін Чернигов қаласын алып, оны өртеп күлге айналдырды. 1240 жылдың күзінде Бату Киевті талқандады, олар Польша, Венгрия, Чехияны және басқа да елдерді басып алды.

Батудың екпінді жорығы барысында монғолдар кен байтақ жерге ие болды. Оның шегі батыста - Днестрге, шығыста - Ертіске, Солтүстікте - Батыс Сібір ойпатына, Оңтүстікте - Солтүстік Кавказға дейін жетті. Бату иеліктерінің құрамына оңтүстік-шығыста Солтүстік Хорезм мен Сырдарияның төменгі жағындағы жерлер енді. Оңтүстік орыс княздіктері де Батуға тәуелді болды. Осындай аса зор мемлекет шығыс деректемелерінде Көк Орда, ал орыс жылнамаларында Алтын Орда деп аталды

Объяснение:

жүз пайыз дұрыс

1) Алтын Орда[1] — Басында моңғол[2][3][4] — кейінірек түркіленген[5] — 1240 жылдары Русь кінәздіктері жауланып алынғаннан кейін Моңғол империясының батыс бөлігінде орнаған хандық; ол қазіргі Ресей, Украина, Молдова, Қазақстан және Кавказдың жерінде орналасқан. Шарықтау дәуірінде Алтын Орда Шығыс Еуропаның Орал тауларынан Днепр өзенінің оң жақ жағалауына дейінгі жерлерді алып, Сібірге терең бойлап еніп жатты.

2) Бату хан (Сайын хан) (1209 — 1255) — Алтын Орданың негізін қалаған хан (1227—1255), қолбасшы.[1] Шыңғыс ханның немересі, Жошының екінші ұлы.[2]Берке (моңғ. Бэрх хан; түрікше Бәркә, Берік, Береке, Беркей ; 1209—1266) — Жошы Ұлысының бесінші билеушісі, Алтынорданың екінші əміршісі (1257—1266), Жошының үшінші ұлы, Шыңғысханның немересі. Түркі-моңғол билеушілері арасынан алғашқы болып исламды қабылдаған жан.