Написать сочинение про степь казахстана на казахском с переводом на язык 15

Один мой хороший знакомый пригласил погостить у него и увидеть казахскую степь. Не буду скрывать, дорогу я перенес тяжело, но по приезду на место, усталость, как рукой сняло. Передо мной распахнулась огромнейшая равнина, поросшая травой. И ни одного деревца. За всю жизнь я не видел такого пейзажа, поскольку все время обитал в маленькой деревеньке.

Вся ширь степная была покрыта ковром удивительных растений, с которыми я знакомился в разных книгах. Товарищ, который здесь проживал, увлекательно рассказывал о типчаке, тонконоге, ковыле, овсеце и мятлике. Благодаря необыкновенной прогулке-экскурсии, я почерпнул много полезных новых знаний.

Не скрою, это было впечатляющее зрелище, которое меня до глубины души взволновало. Были слышны разнообразные голоса птиц. Жизнь текла своей чредой. Немного погодя я узнал, что у степи есть название – Ишимская. В ней были маленькие озера и речушки, пересыхающие в летнюю пору. При виде таких безграничных далей человек начинает чувствовать себя свободным. И над всем этим открытым пространством высится ясное небо. Создается ощущение бесконечного горизонта, который смотрит на тебя с удивительной картины известного художника.

Так я вначале воспринял степь Казахстана. Сытно поужинав и предавшись безмятежному сну, я захотел посмотреть, каков же рассвет в этом необыкновенном месте. Забыть такое просто невозможно.

Тишина. И только потрескивание кузнечиков было слышно в траве. Диск луны тенью лег на равнину. В городе такой большой луны не увидишь. Впечатляет до мурашек. Свет этого желтого огромного диска постепенно уносил звезды за линию горизонта. Травы слегка тронул ветерок, и до меня донесся их душистый аромат, поднимающийся вверх от земли.

Небо неспешно затянула бледность, и начало светать. Ночь, вместе с душистой тишиной, удалялась. По степи разлились трели проснувшихся птиц, зарождая невидимую звенящую жизнь. Вот–вот, еще чуть-чуть, - и выкатится диск солнца.

Вроде бы уже и рассвело, да вот главное никак не появлялось. Я боялся пропустить появление солнца. Благодаря легкой прохладе, сон улетучился, поэтому я был готов лицезреть момент, который в своей деревне даже не рискнул бы ожидать с таким нетерпением.

Время настало. На горизонте показался тяжелый огромный диск солнца. Он выкатывался медленно и величественно. Благодаря его животворному свету степь стала золотым широким блюдом. Долго я еще не смогу забыть это бесподобное зрелище.

Пришло время, и я засобирался домой. В деревне меня ждали родители и друзья, которым мне очень хотелось рассказать о том, что видел. Красивая степная природа, широкое раздолье сильно впечатлили меня, застряв в моей памяти.

Казахстан – потрясающая страна. Раздолье, чистый свежий воздух, разнообразие флоры и фауны делают пребывание там памятным. Одно дело, когда ты рассматриваешь иллюстрации в книге, и совсем другое – увидеть собственными глазами. Широкая привольная степь не забывается никогда.

Ғарыш – бұл шексіз кеңістік. Мен жұлдыздарға қарағанды жақсы көремін! Жылтылдап тұрған ғажайып шамдар кез-келген адамды таң қалдырады. Оларға қарап ерекше шабыт, ұмтылыс сеземін. Мені: «Бұлттардың артында не бар?» деген сұрақ қызықтырады. Бұл сұраққа жауап беру өте қиын, өйткені, ғалам өте үлкен, оның нақты мөлшері ешкімге белгілі емес. Біз оның аз бөлігін ғана зерттей аламыз, себебі, технологиялық мүмкіндіктеріміз шектеулі. Астрономдар, заманауи телескоптардың көмегімен, басқа ғаламшарлар мен жұлдыздарды үнемі бақылап отырады. Осы зерттеулердің нәтижесінде, көптеген ғылыми жаңалықтар ашылды. Біз Күн жүйесі жайлы және метеориттер мен кометалардың қалай пайда болатыны туралы білеміз. Бүгінгі күнде, ғарышта көптеген жасанды жер серіктері бар, олардың көмегімен теледидар, телефон және радио байланыстары жүзеге асырылады. Болашақта, Жер сияқты тіршілік иелері өмір сүретін планета табылады деп ойлаймын.

Объяснение:

^_^

Менің ойымша кез келген адамның әдептілігі мен жан-дүниесінің сұлулығы ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Ана баласы қандай қателік жасаса да кешіреді. Оның мейірімділігінде шек жоқ. Ана болу - бүкіл өміріне кететін рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып-қағуда ана өзін-өзі ұмытып, барлық күш-жігерін перзентіне жұмсайды, ол арқылы оның жаны нұрлана, нәрлене түседі деп ойлаймын.Әлемдегі ең сұлу және ең керемет атау – «Ана». Оның қадірі мен қасиетін түсініп біту мүмкін емес. Өйткені түн ұйқысын төрт бөліп, сіз үшін өл-өлгенше жанын беретін ананың балаға деген махаббаты мәңгілік, шексіз. Алғаш көзіңді ашқан кезде бауырына басып, «балам» деген анаңның әлдиі, бүтінін беріп жартысын алған, барын беріп жоғына қанағат танытқан – анаң. Менің анамның есімі- Гулмира. Менің ойымша, жер бетіндегі барлық балаға өзінің ақ жаулықты анасы қымбат және алтынға бергісіз. Анасының тірі болғанын немесе қайта келуін аңсап жүрген жас балалар қаншама?! Ал мен бақыттымын, себебі менің анам жанымда, әрдайым құшағына қысып өз махаббатын сыйлайды. Менің анам әлемде жоқ, өмірде жоқ ең мейірімді жан. Әрбір а өзінің анасын әрдайым және мәңгілік мақтан тұтары сөзсіз, тоғыз ай он күн көтеріп, тар құрсағын кеңітіп дүниеге әкелді. Қазақ халқы мақтан тұтатын батыр, әнші, дана ақ жаулықты аналарымыз да бар емес пе?! Мысалы: Күләш Байсейтова, Фариза Оңғарсынова т.б Өзінің есімін тарих сахнасына алтын әріппен жазып қалдырып кеткен аналарға біз әрқашан басымызды иеміз!

«Жұмақтың кілті анаңның табанының астында» деген сөздің мәнін ашу үшін анаңызды меккеге үш рет апару аздық етеді. Бір тағдырдың дүниеге әкеліп, бағып-қағып өсіру жауапкершіліктің үлкені. Өзінің ғана емес сіздің де алдыңыздағы борышын атқарған анаға құрметсіздік жасау келсе тек хайуанның қолынан келер. Оның өзінде төлін сүймейтін хайуан да жоқ. Осыдан жарты ғасыр бұрын ғалымдар жүргізген бір қарапайым әжірбие осыған дәлел болса керек. Ғалымдар адам аналарынан айырылған маймыл балалар үшін екі қуыршақ ана жасап, бірінің омырауынан сүт шығатын, денесі қатты да суық етіп, екіншісінің омырауынан сүт шықпайтын бірақ денесін жылы да жұмсақ етіп жасаған екен. Маймыл балалары сүті бар денесі қатты қуыршақты емес, сүті жоқ болса да денесі жұмсақ қуыршақты ана ретінде қабылдап, соның бауырына тығылған. Міне, сонда кімге болса да бәрінен бұрын керегі мейірім, ана құшағы ғана.

Менің ойымша Ана жайлы ойыңды, айтып тауса алу мүмкін емес. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!

Объяснение:

^_^ подписалься ♡