Як у україньський народі говорять про вересень

Электронды пошта ашу үшін алдымен кез келген доменге кіріп, «тіркелу» батырмасын басу қажет. Әдетте бастапқы беттің сол жақ үстіңгі жағында орналасқан «жаңа жәшікті тіркеу» деген батырманы басамыз. Ашылған жаңа терезеде поштаны тіркеу үшін өзіңіздің жеке деректеріңізді теріп, жазасыз. Алдымен аты – жөніңіз, туылған күніңіз, жынысыңыз, өзіңіз қалаған электронды поштаның адресі, құпиясөз және құпиясөзді ұмытып қалған жағдайда керек болатын қосымша электронды пошта. Қалауыңыз бойынша қосымша жәшіктің орнына өз телефон номеріңізді тіркей аласыз, құпия сөзіңізді ұмытып қалған жағдайда телефоныңызға хабарлама келіп түсетін болады. Барлық жолақтарды толтырып болған соң, жазулардың дұрыстығын тексеріп алып, «тіркелу» батырмасын басасыз.  

Қазақтың ауыз әдебиетінде ерте заманнан келе жатқан айтыс жанрының туу негіздері мен өзіне тән ерекшеліктері, даму тарихы бар. Айтыс – халық ауыз әдебиетінің ерекше бір түрі. Айтыс қазақтан басқа арабтың бәдеуилер тайпасында және түрік тілдес елдердің бірқатарында, ірі ақындар айтысы Үндістан халықтарында бар. Кейбір зерттеушілер айтыстың алғашқы шығу тегі өте ерте заманнан келе жатқанын айтады. Оның әуелгі элементі көркемөнердің түрлері сараланып, бір-бірінен әлі ажырамай, бәрі бірігіп бір бүтін өнер саналып, әні де, өлеңі де, оны шығару да, орындау да, қимыл, бет құбылысы, тағы басқалары да қосыла жүрген дәуірде туса керек деп топшылайды. Айтыстың алғашқы адымы осы кезеңде басталса керек.

Айтыстың ескі түрі деп есептелетін бәдік айтысының негізінде а ң табиғатқа әсер ету мақсаты жатса, басқа айтыстардың ішінде қайсысы ерте, қайсысы кеш туды, оны айту қиын. Дегенмен, кейбір айтыстардың мазмұнына, лексикасына, сөйлем құрылыстарына қарап, қай заманда пайда болғанын топшылауға болады. Мысалы, жануарлар айтысына, өлі мен тірінің айтысына қарағаңда, жұмбақ айтысының анағұрлым кеш туғандығы анық.

Салт айтысының ескі түрі қыз бен жігіт айтысында негізгі тақырып – жастық көңіл күйі мен өнер сынасу болса, ақындар айтысында өнер салыстыру, сөз сынасудың үстіне әр ақын өз руын дәріптей жырлаушылық келіп қосылғанын көреміз. Әсіресе бұл XIX ғ