Перевидите подалуста надо не қияс егіс басына келгенде күннің де алқызыл шапағы жер бетіне тарай бастаған еді . әуелі көженің суы құйылған қауақты арықтың жиегіндегі ыза жерге ернеулете көміп қойды. бұл - әкесінен үйренгені еді . кеткенін иығына салып , арықты жағалай жүріп кеше ғана дәнін сеуіп , тырмалап кеткен атыздарға көз жүгіртті. тарылықтың қанша гектар екенін де қиасәлі білмейді. әйтеуір айбол шалдың қолдан жасаган өлшегіш таяғыменәрі-бері өлшеп келіп, «алты гектар» дегені есінде. дәл осындай көлемдегіжерге бұлар жыл сайын тары егіп, колхозға жинап беруші еді. бірақ олкезде қиястың жанында әкесі болатын. енді, міне, әкесі майданға кетті.шешесі ауру. осыны ойлағанда іштей күрсініп те алды.«алдымен құлақ арықтың шығыс бетіндегі атыздарды суарамын» депойлады ол. — сонан соң суды батыс, ылди беттегі атыздарға жыға салуоңай». көтерменің бір жағын орып, сарылдап далаға кетіп жатқан судыкөргенде ң көзі шарасынан шығап, қорқыныштан тұла бойықалтырап кетті. не істерін де білмей сасқандықтан, судың құлап жатқанжеріне барып, талтайып тұра қалды. құлаған жердің көлемі үш-төртқ. дәл қазір осынша жерді бітемек түгілі, судың ағысына дақалт-құлт етіп әзер шыдап тұр. ызаланғаны соншалық, ң көзіненбырт-бырт жас шықты. қияс өкси жылаған күйі үстiнiң суы сүмектеп, орнынан тұрды. біраз жерге ағыспен ілесіп кеткен кетпенін ұстады.ол енді бойын кернеген ашу-ызадан бірте-бірте арыла бастады.жылағанын да қойды. қайта бойын бір қайсарлық сезім билеп алғандай.«бұл жерді менің қалай да бітеуім керек» деп ойлады ол і(т. нұрмағамбетов)​