Мен, Максим Кичигин, Шығыс Қазақстаноблысындағы Лениногорск қаласында дүниегекелдім. Музыка мектебінде «баян» класы бойыншаоқыдым. 11 жасымнан бастап гитарада ойнаудыүйрендім. Ата-анам сыйлаған алғашқы гитарам«Орфей» деп аталатын. 1998 жылы ҚыдырәліБолмановпен таныстым. Ол этножобамен жұмыс істеу тура-лы ұсыныс жасады. Кейіннен бұл жоба көпшілікке «Ұлытау»атауымен танымал болды. перевод

Я, Максим Кичигин, родился в Восточно-Казахстанской области, в городе Лениногорск. Учился  в Музыкальной школе по классу баян . С одиннадцати лет научился играть на гитаре. Первая моя гитара называется "Орфей", мне  подарили родители. В тысяча девятьсот девяносто восьмом году познакомился Кыдырали Болмановом. Он предлагал работать над этнопроектом . Потом это проект был знаком обществу под названием "Ұлытау".  

Объяснение:

Я собираюсь забыть, я буду глупым. Я боюсь возвращаться ... Я убегаю от своего свистка и боюсь возвращаться.

Я сейчас. «Дети села высмеивали алфавит, и моя летняя рука пустила корни.

Теперь ты стал разумным человеком ... Возьми эту трость и возьми корову из этой деревни! - мой брат Айгиндали был доставлен ко мне, и он отправился в город в поисках работы

Прибыв в город, я пришел в один из множества плюшевых магазинов и сел в теплое место. Мягкий песок - это самоходное бедро и удобная кровать.

О, траурная луна! »- сказали два парня, которые были похожи на меня, и я не смог раскрыть руку, как будто просто пытался оттолкнуть их ногами в сторону.

Ты тот мальчик, который умирает ночью? «По крайней мере, один взрослый маленький мальчик подошел ближе к берегу реки. Там нет ничего, кроме пиджака брюки поверх стройного тела. Мышцы тела, сильно поврежденные солнцем, горят на солнце. Теперь один из них - легкие, легкие, легкие леггинсы, которые нужны мне

Объяснение:

Қазақ халқының салтында үлкенді сыйлау әдептіліктің бір үлгісі болып табылады. Ата-ананы сыйлау, оларды қадірлеу, ізет көрсету адамның ең қастерлі қасиеттерінің бірі. Кіші үлкенді сыйласа, үлкендер де өз тарапынан оған лайық ықылас білдірген. Содан барып үлкен мен кіші арасында жарасымды қарым-қатынас орнаған. Ол әдетке айналып әдептілік ережелерін тудырған. Үлкендер отырған жерде сөз жарыстырмай, ізет көрсете білу, көңілге қарай сөз айту, қажет кезде өзіңді ұстай білу халық дәстүрінде қалыптасқан қасиеттер. Әдептілік адам бойында бірден қалыптаспайды. Ол - біршама жылдардың, қоршаған ортаның, жақсы тәрбиенің жемісі. Ата-ана өз балалары үшін тәртіптілік пен сыпайылықтың, жарасымдылықтың, қамқорлықтың үлгісі, отбасындағы тәрбие құдіреті осында. Адамдар арасындағы қарым-қатынас әдептілікке негізделсе, жан-жағына жылуын шашады, әдепсіз болса қапаландырады.