Қазақ халқының екі жүзге жуық салт – дәстүрі, сенім – ырымдары, ұлттық ойындары бар, олардың әрқайсысының тәрбиелік те, танымдық та маңызы зор. Осы ретте айтыстың алар орны ерекше.
Айтыс – қазақ халқының ертеден қалыптасқан жыр жарысының бір түрі. Айтысқа суырып салма ақындар мен көркем сөз шеберлері қатысады. Айтыста ел басқарып отырған басшылардың кемшіліктері, сондай – ақ өмірдегі келеңсіздіктер ашық айтылады. Айта кететін бір жайт, айтыс бүгінгі күнге дейін жетіп, тәрбиелік мәнін жоғалтпаған жыр жарысы. «Атамұра – асыл қазына» демекші, осындай салт – дәстүрімізді дәріптеп, одан әрі жалғастыру керек.
Өткен ғасырдың 80-ші жылдары ұмыт болып бара жатқан өнер халыққа қайта қызмет көрсете бастады. Жалпы, Тәуелсіздікті дайындаған айтыс өнері болды деп айтсақ артық емес. Сонау советтік дәуірде халықты оятып, рухын көтерді. Сөйтіп, 80-ші жылдары алысқа бармайды деген өнер ХХ ғасырда өз дамуын тапты. Сосын осыншама жылдар аралығында қайта жаңғырып, өнер ретінде өсті. Салыстырмалы түрде қарасақ, 80-жылдардағы айтыс пен қазіргі айтысты салыстыруға келмейді. Өйткені, қазір айтыстың көркемдік, интеллектуалдық деңгейі өсті. Айтыс өнерінің дәрежесі жазба поэзиямен бақталаса бастады. Айтысты көтеріп берген жекелеген азаматтар бар. Кешегі 80-ші жылдары біз бастаған кезде Манап Көкенов, Қалихан Алтыбаев, Көкен Шәкиев, Тәушен Әбуова, Шынболат Ділдебаев деген сияқты ескінің көзін көрген ақындар болды. Енді солардың ізіне жастар ерді.
Ата дәстүрі бойынша әрбір ұрпақ қазақтың тарихын, салт-дәстүрін, әдет-ғұрыптарын, өсиет-өнегелерін өзіне үлгі-өнеге тұтуға тиіс. Бұл болашақ ұрпағынан зор үміт күтіп отырған халқымыз үшін маңызды. Біз өз ұрпағымызды білімді де тәрбиелі, өнегелі де ізетті, мейірімді әрі қайырымды, қонақжай етіп тәрбиелегіміз келсе, халықтық салт-дәстүрге ерекше мән беруіміз керек.
thecoffeeowl
20.04.2020
Орта ғасырда Қазақстанның Отырар өңірінде аты бүкіл дүние жүзіне әйгілі болған асқан ойшыл,ұлы ғалым, энциклопедияшы Әбу Насыр әл-Фараби өмір сүрді.Оның балалық шағы Арыс,Сырдария бойында өтті . Әбу Насырдың өз құрбы-құрдастарынан бір ерекшелігі-табиғи асқан зеректігі мен өнер-білімге деген таудай талабы еді.Ол жас күнінен халық аузындағы ертегі-ангимелерди ,жыр- дастандарды,өлең-саздарды тыңдап,ой зердесіне тоқиды.Отырар медресесіндегі оқуды тауысып,ондағы аса бай кітапханадағы қолжазбаларды толық меңгереді. Әл-Фараби ана тілімен қатар араб, парсы,грек және басқа бірсыпыра тілдерді білген.Ол көптеген ғылыми еңбектер жазып,жаналыққа толы ойларын қалдырды.Замандастары әл-Фарабиді айрықша құрметтеп 《екінші ұстаз》,яғни《екінші Аристотель》 деп атаған.
glebovaludok
20.04.2020
Аян:Салем Алина Алина:Салем Аян Аян:Алина сен қай ұлттың өкілісің? Алина:Менің ұлтым орыс. Аян:Соған қарамастан сен қазақ тілінде сөйлейді екенсің, жарайсың! Алина:Рахмет, мен қазақ тілін өз ана тілімдей жақсы көремін. Аян:Сен қанша тіл білесің? Алина:4 тіл білемін, Орыс, қазақ, ағылшын, неміс тілдерін. Ал сен ше? Аян: Мен 6 тіл білемін, қазақ, орыс, түрік , ағылшын, қытай және неміс тілдерін. Алина көп тіл білетін адамдарды қалай атайтынын білесің бе? Алина:Қалай? Аян:Полиглот деп атайды, сен екеуміз -полиглотпыз Алина: қандай керемет сөз, әліде көп тіл үйренуге тырысамын!
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Тақырып бойынша монолог дайындаңыз (8-10 сөйлем . 2.Айтыс өнері туралы не білеміз?
Объяснение:
Айтыс туралы.
Қазақ халқының екі жүзге жуық салт – дәстүрі, сенім – ырымдары, ұлттық ойындары бар, олардың әрқайсысының тәрбиелік те, танымдық та маңызы зор. Осы ретте айтыстың алар орны ерекше.
Айтыс – қазақ халқының ертеден қалыптасқан жыр жарысының бір түрі. Айтысқа суырып салма ақындар мен көркем сөз шеберлері қатысады. Айтыста ел басқарып отырған басшылардың кемшіліктері, сондай – ақ өмірдегі келеңсіздіктер ашық айтылады. Айта кететін бір жайт, айтыс бүгінгі күнге дейін жетіп, тәрбиелік мәнін жоғалтпаған жыр жарысы. «Атамұра – асыл қазына» демекші, осындай салт – дәстүрімізді дәріптеп, одан әрі жалғастыру керек.
Өткен ғасырдың 80-ші жылдары ұмыт болып бара жатқан өнер халыққа қайта қызмет көрсете бастады. Жалпы, Тәуелсіздікті дайындаған айтыс өнері болды деп айтсақ артық емес. Сонау советтік дәуірде халықты оятып, рухын көтерді. Сөйтіп, 80-ші жылдары алысқа бармайды деген өнер ХХ ғасырда өз дамуын тапты. Сосын осыншама жылдар аралығында қайта жаңғырып, өнер ретінде өсті. Салыстырмалы түрде қарасақ, 80-жылдардағы айтыс пен қазіргі айтысты салыстыруға келмейді. Өйткені, қазір айтыстың көркемдік, интеллектуалдық деңгейі өсті. Айтыс өнерінің дәрежесі жазба поэзиямен бақталаса бастады. Айтысты көтеріп берген жекелеген азаматтар бар. Кешегі 80-ші жылдары біз бастаған кезде Манап Көкенов, Қалихан Алтыбаев, Көкен Шәкиев, Тәушен Әбуова, Шынболат Ділдебаев деген сияқты ескінің көзін көрген ақындар болды. Енді солардың ізіне жастар ерді.
Ата дәстүрі бойынша әрбір ұрпақ қазақтың тарихын, салт-дәстүрін, әдет-ғұрыптарын, өсиет-өнегелерін өзіне үлгі-өнеге тұтуға тиіс. Бұл болашақ ұрпағынан зор үміт күтіп отырған халқымыз үшін маңызды. Біз өз ұрпағымызды білімді де тәрбиелі, өнегелі де ізетті, мейірімді әрі қайырымды, қонақжай етіп тәрбиелегіміз келсе, халықтық салт-дәстүрге ерекше мән беруіміз керек.