Жиренше шешен келе жатқанда екі баланы көрді сосын жиреншы шешен сұрады дүниеде не татты бал тәтті не жұмсақ мақта не қатты тас қатты кеиын шешенге аитады мен сіздің сурагынызга жауап береиншы деді не тәтті ананың сүті не жұмсақ ананың қолы не қатты атаның жүрегі сол кезде шешен ға батасы жауап берді жиреншы шешен неге ң жауаптары оған ұнамады? Помагите сеичась ​

Себебі ана-әлемдегі ең қымбат адам.Оны кез-келген анаға айтса,бірден ұнайды.

Қайда баражатқан шалсың? ККел екеуміз күш  сынасайық-деп қазандай бір тасты көтеріп, аспанға лаұтырып жібереді де, қайта қағып алып: Ал, шал, осылай етші дейді. Қаңбақшал сасып қайтерін білмей, тасты құшақтап, аспанға бір, тасқа бір қарап, күнімен тұрады. Сонда дәу: Е. не қып тұрсын? лақтыр дейді. Шал: Аспанға лақтырсам, аспан айналып  жерге  түседі ау.деп, жерге қақпай түсірсем,  жер  ортасынан ойлып түсе ме? деп,  қауыптеніп тұрмын дейді. Сонда дәу  келіп, шалдың  қолынан ұстай алады да:Ақсақал лақтырмайақ  қой, текке қырыламыз деп жалынып қойғызады 2 Шал үйіне келіп, кемпіріне:Ертең дәу қонаққа келеді дегенде: Ойбай немізді береміз?  деп сасады кемпір. Шал тұрып: Дәудің төбесі көрінгенде мен есіктің алдында отырамын. Сонда сен оның көзінше не істеймін шал  деп маған қара  мен не десем соны  істемекші болып пышақты алып тұра ұмтыл деп кемпіріне үйретіп  қояды

Баяғы бір заманда бай мен кедей көрші өмір сүріпті. Олардың араздығы сондай, бірін-бірі көргісі келмейді екен. Байдың үйі кең, әдемі болыпты. Іші толған – алтын мен күміс. Ал кедейдің үйі ағаштан жасалған, төбесін бұтамен жапқан қора екен. Алтын мен күміс түгілі, нанын әзер тауып жепті. Егін егіп, оны суарып, күтіп, орып, өз күнін өзі көріпті. Бір жылы көктемде алапат, су тасқыны болады. Бай алтынын көтеріп ағаштың басына шығып кетеді. Ал кедей болса, бір көмеш нанын қойнына салып, ол да ағаштың басына көтеріледі. Су тасқыны он бес күнге созылады. Бір күні қарны ашқан бай кедейге:
- Әй, кедей, сен мына бір кесек алтынды ал да, маған бір үзім нан бер, - дейді.
- Жоқ, алтының өзіңе, нан бере алмаймын, - деп жауап береді кедей. Екінші күні бай кедейден тағы да нан сұрайды. - Алтынымның жартысын берейін, - дейді ол бұл жолы.
- Жоқ, бере алмаймын, - деп бұл жолы да кедей келіспейді. Ақыры, аштан өліп бара жатқан соң шыдамай, бай бір үзім нанға барлық алтынын айырбастайтынын айтады. Кедей бәрібір көнбейді. Бойынан күші кеткен бай басы айналып, суға құлап кетеді. Ал, келесі күні су тоқтап, кедей ағаштың басынан түседі. Халықтың: «Алтын, күміс – тас екен, арпа, бидай – ас екен» дейтіні осыған орай айтылған екен.