Абай Құнанбаевтың 26 қарасөзін оқып өз ойларыңды жазыныздар

Шокан, катаясь на лошади с отцом, вчера хорошо понял свое обещание кошке. Чингисхан поднял голову и оставил ребенка в покое.
Куда вы пошли? - спросил он.
Дорогая, вчера я обещаю приехать к Кату, скульптору. Я пойду туда.
Вы когда-нибудь говорили, что не поедете?
Мне стыдно обещать и обманывать вас. Он больше не верит в мои слова.
Он посмотрел на Чингиз Шокан и сказал:
Хорошо, хорошо. Ну, не все говорят хорошо.
Когда Чокан попадает в колодец, кошка противостоит ему. Он указал на новые скульптуры, которые он держал в руках:
О, Шокан, я сделал это. Я хочу, чтобы ты не пришел! ..
Нет, я не сказал, почему я не пришел. Мы не должны обещать, обещания - на местах. Это то, что вы обещаете вчера, вы говорите, делайте это и ждите », - сказал Шокан своему другу
Скульптуры кошки представляли собой птичий глаз и делали тележку телег.
Чокану понравилось то, что она только что увидела, новинку, которая быстро развивалась. Эти скульптуры были пусты и пусты. Он взял ее в руки и схватил и сказал:

Вы кладете скульптуры на солнце, но теперь он еще молод. Я приду завтра, - сказал Шокан, принося сахар и баурсаки из дома к Котам.

Мәңгілік ұғым-түсінігі – барша адамзатқа ортақ қазына. Оның негізінде саналы-санасыз тіршілік иесінің өмірге, қоршаған ортаны игеруге құштарлығы жатыр. Мәңгілікке ұмтылған арман-мақсаттың нышанына, ескерткішіне Египет пирамидаларын, мәңгі қала Рим тәмсілін, суға батпайтын, отқа жанбайтын батырлар жайлы тарихқа дейінгі аңыз-ертегілерді жатқызуға болады. Біздің пайымдауымызша, әлемдік және дәстүрлі діндердің бастау-бұлағында да мәңгілікті бейнелейтін т тұр. Оның есімі – Тәңірі, Құдай, Алла, Бог, т.б. Демек, байырғы түркі қоғамында дүниеге келген қысқа да нұсқа «Мәңгі Ел» ұстанымы, біріншіден, арғы бабаларымыздың адамзат өркениетіне, оның ақыл-ой қазынасына қосқан айрықша интеллектуалдық үлесін айшықтаса, екіншіден, адамдардың әрқайсының һәм баршасының мүддесін, әрекетін, ұрпағының сабақтастығы мен жалғастығын жарасымды үйлестіруге септесетін әмбебап формуласы. Үшіншіден, осынау кемел пайым-тұжырым қазақ жерінен, Ұлы Дала елінен ешқашан табан аударған емес. Ол Қорқыттың ажалдан қашқанынан тартып ақын Ж. Молдағалиевтің: «Мен қазақпын мың өліп, мың тірілген» деген өлең жолдарымен санамызға шегеленген. XVIII ғасырда Әбілқайыр ханның: «Жайық өзені кеуіп қалғанша, тіпті ақыр заман келгенше қазақ халқы бұл жерден ешқашан айырылмайды», ХХ ғасырда Ә. Бөкейханның: «Қияметке шейін қазақ қазақ болып жасамақ» дегенінен де мәңгілікке нық сенім еседі.

Источник: https://e-history.kz/kz/news/show/303/

© e-history.kz